Abstract:

Çalışma yaşam kalitesi, çalışanlarla onların tüm çalışma çevresi arasındaki ilişkilerin kalitesidir. Bu kavram; iş doyumu gibi işteki temel faktörlerin yanı sıra işte genel yaşam memnuniyetini ve refah durumunu hissetmeyi etkileyen ve çalışanların işe yaklaşımlarını belirleyen daha geniş iş dışı faktörleri içermektedir. Bu çalışmanın amacı sağlık çalışanlarının çalışma yaşam kalitesi düzeylerini belirlemek ve çalışanlara ilişkin bireysel ve demografik özelliklerin çalışma yaşam kalitesi düzeyi üzerinde etkili olup olmadığını ortaya koymaktır. Çalışmanın evrenini Ankara’da faaliyet göstermekte olan bir kamu hastanesinde görev yapan tüm sağlık personeli oluşturmaktadır. Araştırmada örneklem seçilmemiş, bütün evrene ulaşılmaya çalışılmış ve toplam 328 adet kullanılabilir anket elde edilmiştir. Çalışmada sağlık çalışanlarının çalışma yaşam kalitesi düzeylerini belirlemek için Aydın ve diğerleri (2011) tarafından geliştirilen “Çalışma Yaşam Kalitesi Ölçeği” kullanılmıştır. Sağlık çalışanlarının bireysel ve demografik özelliklerinin çalışma yaşam kalitesi düzeyi üzerinde etkili olup olmadığı iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi ve tek yönlü varyans analizi ile test edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda sağlık çalışanlarının çalışma yaşam kalitesinin genel olarak iyi düzeyde olduğu görülmüştür. Ayrıca araştırmaya katılan çalışanların çalışma yaşam kalitesi düzeylerinin mesleki statüleri, eğitim düzeyi, medeni durum, yaş, mesai süresi, nöbet hizmetleri, meslekte çalışma süresi ve kurumda çalışma süresi durumlarına göre istatistiksel açıdan anlamlı farklılıklar gösterdiği ancak cinsiyetin çalışanların çalışma yaşam kalitesi düzeyleri açısından bir farklılık göstermediği belirlenmiştir.

Keywords: