Abstract:

Türk edebiyatında psikanalitik açıdan inceleme yapmaya uygun sanatçılardan birisi de Behçet Necatigil’dir (1916-1979). Modern Türk şiirinin önde gelen şairlerinden Necatigil, herhangi bir siyasi angajmana ve edebi akıma yönelmeden sanatçı duruşunu korumuş bir şair, bir fikir adamıdır. Sanat hayatı boyunca gösterdiği bu şahsi duruş, onu bireysel algılamaların merkezine hapsetmez; bilakis bu tür bireysel algılamaları insana özgü oluşlar ekseninde ele almaya, yorumlamaya ve dışa vurmaya iter. Bu noktada düşten çok deneyimlerine ve çocukluk hatıralarına başvuran şair, gerek kullandığı dil gerekse sergilediği imajlarla insanın alelade yaşam içerisindeki duyuş ve duruşunu şiirin gündemine taşır. Necatigil şiirinin insana özgü algılamaları, psikolojik bir arka planın ve özellikle de yönelimin yansımasıdır. Bu bağlamda sanatçı-eser etkileşimli bir inceleme üzerine konumlandırılan çalışmamız, Sigmund Freud’un yanı sıra Jacques Lacan ve Rollo May gibi psikanalistlerin teorik saptamalarını dayanak noktası alarak Behçet Necatigil’in Yaz Dönemi (1963) adlı şiir kitabında yer alan “İçerde” şiirini psikanalitik çerçevede irdeleme ve yorumlama amacı taşımaktadır.

Keywords: