Abstract:

Tarım sektörü, dünyada bütün ekonomiler özellikle gelişmekte olan ülkeler için çok önemlidir. Bu sektör, ekonomiler için önemli bir gelir, istihdam ve döviz kaynağıdır. Bu sektör yoksul toplum kesimleri için hayat sigortası gibidir, açlık ve gıda yetersizliği için çıkış yoludur. Türkiye’nin tarım sektörü, Türkiye’nin Avrupa Birliği (AB)’ne tam üyeliği için bir engel olarak görülmektedir. Fakat bu sav doğru değildir. Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) kuraları ve ilkelerine göre, AB ve Türkiye gelecek yıllarda tarımsal ticarette herhangi bir kısıtlama uygulayamayacaklardır. Bu nedenle AB gibi Türkiye de, tarımda doğrudan gelir desteği sistemini başlatmıştır. Doğrudan gelir desteği sisteminin kaynağı her ülkenin kendi bütçesinden gelmektedir. Bu açıdan, Türkiye’nin AB’ye tam üyeliği, AB tarımsal fonları üzerine herhangi bir yük getirmeyecektir. Avrupa Birliği ortak tarım politikasında reforma devam etmektedir. AB, çiftçilere doğ-rudan ödeme sistemi başlatmıştır. Doğrudan ödemeler politikası, AB politikacılarına, DTÖ çok taraflı tarım görüşmelerinde de daha fazla esneklik sağlayacaktır. Bu çalışmada, Türkiye’nin tarım sektörünü etkileyen üç temel tarımsal politika alanı olan DTÖ tarım po-litikaları, AB’nin OTP’si ve Türkiye’nin tarımsal politika reformlarının benzerlik ve farklılıklarının orta-ya konulmasına çalışılmaktadır.

Keywords: