Abstract:

Bu araştırma çocukları Dikkat Dağınıklığı ve Aşırı Hareketlilik Bozukluğu (DDHB) tanısı almış ana-babalar için Cunningham ile meslektaşları (1998) tarafından geliştirilmiş bir eğitim programının uyarlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi üzerinedir. Ön ve son test deney ve bekleme listesi kontrol grup yarı deneysel tasarımındaki çalışmaya DDHB tanısı almış ve psikiyatrik tedavi gören 6-12 yaşlarındaki çocukları olan, 24’ü deney, 17’si kontrol toplam 41 anne katılmıştır. Program çocukların tedavi gördüğü hastanede, haftada bir, ikişer saatlik on iki oturum halinde uygulanmış, bir ay sonra da izleme oturumu yapılmıştır. Eğitimin etkileri anne, baba ve çocuklar tarafından doldurulan bir dizi ölçüm, annelerin açık uçlu değerlendirmeleri ve grup liderinin izlenimleriyle incelenmiştir. Annelerin eğitim hakkındaki bilgilerinde, kendi kaygı ve depresyonlarında, çocuklarla ilişkilerinde, aile ilişkilerinde ve çocuklarının sorun düzeyindeki değişimler araştırılmıştır. Bulgular, programın baba ve çocuklar üzerinde etkili olmadığını, ancak anneler üzerinde etkili olduğunu göstermiştir. Eğitim alan annelerin DDHB ile ilgili sorunlar ve onlarla başa çıkma hakkında daha bilgili oldukları gözlenmiştir. Anneler çocuklarının içselleştirme ve toplam sorunlarında daha fazla azalma ve tanı belirtilerinde bir düşme eğilimi algılamışlardır. Baba ve çocuklar programa dâhil edilmiş olsalar bu olumlu etkiler artırılabilirdi. Okullarda özel eğitim olanaklarının ve ailelere profesyonel desteğin çok sınırlı olduğu ülkemizde, programın yaygın olarak uygulanması önemli bir toplumsal hizmet olarak önerilir.

Keywords: