Abstract:

İnsanlık tarihine baktığımız zaman, insan ve dil gerçeğinin birbirinden ayrılmayan iki önemli unsur olduğunu görürüz. Çünkü birinin varlığı diğerini gerektirmektedir. İnsanda ne varsa onun tezahürü (ortaya çıkması) ancak onun iletişim sistemi dil ile gerçekleşmektedir. Fransız dilbilimci Luis J. Prieto, “Mesajlar ve Göstergeler ” adlı eserinin giriş bölümünde, “Dilin yaratılması için önce insanın yaratılması gerekti ise de insanın ne olduğunun anlaşılması ancak dilin yaratılmasıyla mümkün olmuştur” (Mounin, 1974: 21) demektedir. Konuya bu noktadan bakınca ister istemez insanın aklına dilin ne zaman, nasıl oluştuğu soruları gelmektedir. Eski ve Yeni Ahit gibi Kutsal Kitaplar, Tanrının ilk Adem'i yarattığını ve sonra ona evrendeki varlıkların isimlerini öğrettiğini ortaya koymuştur ve kendisinin bilinmesini isteyen Tanrı iletişimi etkin kılmıştır. Roman Jakobson'un altı faktör iletişim şemasının iki sisteminde Kutsal iletişim sistemi ve insan iletişim sistemi arasında bir paralellik olduğunu görüyoruz.1) Mesajı gönderen, 2) Mesajı Alan, 3) Mesaj, 4) Kod, 5) İletişim Kanalı. İlahi düzeyde, ilk iletişim Tanrı ve Adem arasında, insan iletişiminde de Adem ve eşi Havva arasında gerçekleşmiştir. Her iki iletişim türünde de, dil insanlara öğretilmiştir. Bu doğuştan gelen bir özellik değildir. İnsanlar doğdukları zaman dil hakkında hiçbir fikirleri olmaz ve Adem’in yaptığı gibi öğrenirler. Yaşadığı çevreyle birlikte bazı fikirler edinir. Dilin belirtileri sosyal ortamlarda kendi doğası ve koşullarına bağlı olarak doğan, yaşayan organizmalar gibi ortaya çıkar ve gelişir.

Keywords: