Abstract:

Bu araştırmanın amacı yaşlı bireylerin, bazı demografik değişkenlerle birlikte, yaşam doyumu, yaşamın anlamı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu araştırmada, uygun / elverişli örnekleme yöntemiyle İstanbul ilinin Fatih ve Kağıthane semtlerinde yaşayan 60 yaş ve üzeri       96 katılımcıya (51 erkek, 45 kadın) “Yaşamın Anlamı Ölçeği”, “Yaşam Doyum Ölçeği” ve “UCLA Yalnızlık Ölçeği” uygulanmıştır. Araştırmada yaşamın anlamı, yaşam doyumu ve yalnızlık düzeyleri puanları demografik değişkenlere gore farklılaşmamıştır (p>,05). Ancak yaşamın anlamı ve yaşam doyum düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur (r=,266; p<,01). Bu araştırmadaki bulgular, yaşlılık psikolojisi alanında önemli veriler sunmaktadır. Cinsiyet, yaş vb. değişkenlerden öte yaşlı bireyin yaşama nasıl baktığı, onun hayat kalitesini belirleyen bir unsurdur. Yaşlı bireyin kendi varoluş sebebini hatırlatan bir yaşam sürdürdükçe yaşamın her dakikasından tat alabileceğini bizlere göstermektedir.

Keywords: