Abstract:

Divan şiiri, öyle sanıldığı gibi, gündelik hayattan, yaşanan olaylardan ve müşahede edilen dünyadan yararlanmayan bir şiir değildir. Bununla birlikte, tümüyle geçici hayatın, hal ve durumun tasvirinden ibaret bir şiir de değildir. Aksine bu şiirin söz ve mânâ sanatlarıyla incelmiş ve gelişmiş özel bir dili vardır. Bu dilin imkanları ölçüsünde hayata ve geçici güzelliklere yer verir. Bu makalede, Divan şiirinin poetik yapısı tahlil edilmemektedir; ancak bu yapı, Osmanlı toplumundaki hastalık telakkisi ve tedavi şekilleriyle ilişkilendirilerek ele alınmaktadır. Böylece şairlerin hastalık kavramına ve uygulanan tedavi yöntemlerine ve kullanılan ilaçlara yükledikleri anlam tartışma konusu edilmektedir

Keywords: