Özet:

Edebiyat ile toplum arasında karşılıklı bir ilişki vardır. Divan şairleri, halkın âdetlerini, inanışlarını şiirlerinde kullanmışlardır. Divan şiirinin konularından birisi de sağlıktır. Sağlık ve sağlığa ilişkin kavramlar, şairleri etkilemiştir. Şairler, hasta, hastalık çeşitleri, tedavi yolları, kullanılan ilaçları şiirlerinde işlemişlerdir. Eski tıpta insan vücudunda safra, sevdâ, kan ve balgam adlı dört unsurun var olduğu düşünülürdü. İnsanların bu dört sıvı dengeli olduğu zaman sağlıklı olduğuna inanılırdı. Bunlar bozulduğu zaman çeşitli hastalıkların ortaya çıktığı düşünülürdü. Bu hastalıklardan birisi de veremdir. Veremle ilgili bilgilere eski çağlarda rastlanmaktadır. Önceden veremin bulaşıcı bir hastalık olduğu düşünülmüş, on yedinci yüzyılın sonunda hastalığın bulaşmasını önlemeye yönelik adımlar atılmıştır. 1882 yılında Robert Koch, verem hastalığından sorumlu olan mikroorganizmayı saptamayı başarmış bundan dolayı verem etkenine Koch basili denilmiştir. Daha sonra veremi ortaya çıkaran başka etkenler belirlenmiştir. Divan şairleri de verem hastalığını şiirlerinde kullanmışlardır. Bu çalışmada bu şiirler gösterilmeye çalışılarak, verem hastalığının divan şairlerince nasıl ele alındığı anlaşılmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler: