Abstract:

Bu makale “genius loci”( yerin ruhu)  ve “yerin duygusu” kavramlarını ve peyzaj fotoğrafçılığı ile ilişkisini  araştırmaktadır. Peyzaj tarihçileri tarafından veya mimarlıkta daha yaygın olarak kullanılan bu kavramların peyzaj fotoğrafçıları için kritik önemde olduğunu belirten yazar , fotoğrafçılara  ilham vermede yardımcı olabileceğini savunuyor. Antik bir doğal alan üzerine yaptığı kendi fotoğraf çalışmalarını örnek alan yazar, bir yer duygusu geliştirmek için bir fotoğrafçının kapsamlı  bir araştırma yapması gerektiğini öne sürmektedir. Yazar, araştırma ve pratiğe dayalı bir yaklaşımla, doğanın farklı yönlerini ve bunun hem insanlar hem de doğa tarafından binlerce yıl boyunca nasıl şekillendiğini ve günümüzdeki sosyo-ekonomik temalarla olan ilişkisini anlamıştır. Fotoğrafçı için zorluk, bir manzara hakkında mistik ya da zor olan bir şeyi yakalamak değil, gerçek ve anlamlı bir şeyi iletmekle ilgilidir. Yazar bir yer duygusu geliştirmek ve etkili bir şekilde iletişim kurmak için bir fotoğrafçının da bir zaman duygusu geliştirmesi gerektiğine inanır. Bir manzaranın zaman içinde nasıl geliştiğini anlamak, karakterinin bir an’dan diğerine nasıl değişebileceğini görmek, bir fotoğrafçının bir yer duygusunu samimiyetle  anlatabilmesini  sağlamaktır.

Keywords: