Views
2
Güvenilir hadis kaynaklarının başında Buhârî’nin el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ isimli eseri gelmektedir. Buhârî, yaklaşık 600 bin hadisi toplamış ve kendi belirlediği kriterlere göre en sağlam rivayetleri bir araya getirerek meşhur eserini telif etmiştir. Buhârî, yaşadığı dönemde hemen hemen tüm ilim merkezlerini gezerek devrin tanınmış muhaddislerinden hadis rivayet etmiştir. Abbâsî devletinin hilafet, ilim ve kültür merkezi olan Bağdat’a gelmiş, meşhur muhaddislerden Ahmed b. Hanbel’in derslerine sekiz ayrı periyotta katılmış ve ondan istifade etmiştir. Ancak Buhârî’den bir önceki nesil ve tabakada yer alması bakımından, el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ’e kaynaklık etmesi beklenirken, Buhârî’nin üç hadis dışında Ahmed b. Hanbel’den rivayette bulunmaması ilmî açıdan merak uyandırıcı bir konu olmuştur. Bu çalışmada, Buhârî’nin el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ’inde Ahmed b. Hanbel’in rivayetlerine yer vermeme sebeplerinin ortaya çıkarılması hedeflenmiştir. Araştırmada öncelikli olarak Buhârî’yle Ahmed b. Hanbel arasındaki rivayet ilişkisi ve Ahmed b. Hanbel’in hadis külliyatındaki rivayetlerinin sayısal verisi üzerinde inceleme yapılmıştır. Ardından, Buhârî’nin, Ahmed b. Hanbel’den hadis rivayet etmemesinin muhtemel gerekçeleri arasında yer alan Buhârî’nin, Ahmed b. Hanbel’in hocalarından hadis rivayet etmesi ve Ali b. el-Medînî faktörü, Ahmed b. Hanbel’in hadis rivayetini bırakması, halku’l-Kur’ân/mihne olayı ve tahrîcde benimsenen metot gibi hususlar tahlil edilmiştir.
The leading source of reliable hadith is al-Bukhārī’s work al-Jāmiʿ al-Ṣaḥīḥ. al-Bukhārī collected about 600 thousand hadīths and brought together the most reliable narrations according to the criteria he determined, and compiled his famous work. During his lifetime, al-Bukhārī visited almost all science centers and narrated hadīths from well-known hadīth scholars of the time. al-Bukhārī came to Baghdad, which was the caliphate, science and cultural center of the ʿAbbāsid state, attended the lectures of Aḥmad b. Ḥanbal, one of the famous hadīth scholars, in eight different periods and benefited from him. While Aḥmad b. Ḥanbal is expected to be the source of al-Jāmiʿ al-Ṣaḥīḥ, in terms of being in the generation and tabaqa preceding al-Bukhārī, but the fact that al-Bukhārī did not narrate from him except for three hadīths has been a scientifically intriguing issue. In this study, it is aimed to reveal the reasons for not including Aḥmad b. Ḥanbal’s narrations in al-Bukhārī’s al-Ṣaḥīḥ. In the research, firstly, the relation of narration between al-Bukhārī and Aḥmad b. Ḥanbal and the numerical data of Ḥanbal’s narrations in hadīth corpus were examined. Then, among the possible reasons why al-Bukhārī did not narrate hadīth from Aḥmad b. Ḥanbal; issues such as al-Bukhārī's narration of hadīths from Ḥanbal’s teachers and Ali al-Madīnī factor, Ḥanbal’s abandonment of hadīths transmission, the event of khalq- al-Qurʾān /miḥna and the method adopted in takhrīj were analyzed.
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
