Görüntüleme
17
İndirme
2
Türklerin Arap harfleri kullandıkları dönemlerde özellikle Batılı şarkiyatçıların Türkçe öğrenmek ve öğretmek, Türkleri tanımak ve Türkler hakkında bilgi vermek amacıyla Türkçeyi Latin, Grek, Ermeni, Kiril vb. harflerle yazıldıkları eserlere Türkçenin transkripsiyon metinleri denir. Türkçenin transkripsiyon metinleri daha çok İtalyanlar, Almanlar, Fransızlar ve Macarlar tarafından iki veya çok dilli olarak hazırlanmışlardır. Bu metinler içinde en yaygın sözlükler ve gramer kitapları bulunmaktadır. Sözlüklerin ve gramer kitaplarının içinde atasözleri, Nasreddin Hoca fıkraları, konulara göre hazırlanmış karşılıklı konuşma metinleri ve kalıp cümlelere de yer verilmiştir. Bazı transkripsiyon metinlerinin ise sadece atasözü derlemelerinden oluştuğu görülmektedir. Bu çalışmada, içinde atasözü bulunan transkripsiyon metinleri ve farklı şekilde kullanılan bazı atasözleri incelenmiştir.
In the period when the Turks used Arabic letters, especially the Western charityists were to learn and teach Turkish, to recognize the Turks and to give information about the Turks, Turkish Latin, Greek, Armenian, Kirill, and so on. The works they write with letters are called Turkish transcription texts. Transcription texts of Turkish are mostly written in two or more languages by Italians, Germans, French and Hungarians. These texts include the most common dictionaries and grammar books. In the dictionaries and grammatical books there are also speeches, Nasreddin Hoca jokes, mutual speeches prepared according to the topics and template phrases. Some transcription texts appear to be made up of only speech compilations. In this study, the transcription texts contained in the speech and some speech used differently were studied.
Transcription texts of Turkish are the texts that western orientalists wrote with Latin, Grecian, Armanian, Kiril etc. letters during the times when Turks used Arabic letters in order to learn and teach Turkish, to know more about Turks and to give information about Turks. The transcription texts of Turkish were mostly prepared as bilingual or multilingual by Italians, Germans, French and Hungarians. The most common type of these texts are the dictionaries and grammar books. The dictionaries and the grammar books included proverbs, Nasreddin Hodja jokes, thematically prepared dialogues and idiomatic usages. Some transcription texts consist only of proverbs. In this paper transcription texts which contains proverbs and some proverbs which are being used differently are studied.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
