Özet:

Bu çalışmada Giresun yöresindeki süt sığırcılığı işletmelerinin yapısal özelliklerinin belirlenmesi amacıyla il merkezinde ve 8 ilçesinde 373 işletmede anket çalışması yapılmıştır. İşletmelerin %59.8’i küçük, %17.7’si orta ve %22.5’i büyük işletmelerden oluşmaktadır. İşletme başına düşen ortalama sığır sayısı 7.98'dir. Sığır dağılımı inek (%40.5), düve (%15.1), dana (%22.3), buzağı (%6.8), boğadan (%15.3) oluşmakta ve bunların %23.6’sı yerli, %71.1’i melez ve %5.3’ü kültür ırkıdır. İşletmecilerin %54’nün ilkokul %19.3’ünün tahsili olmadığı tespit edilmiştir. İşletmelerdeki düveler 12 aylık (%42.8), 15 aylık (%13.3) ve 18 aylıkken (%21.5) tohumlanmaktadır. İneklerin kızgınlığı çara akıntısından (%53.9) tespit edilmektedir. İşletmelerin %38.9’u suni tohumlama, %58.2’si tabi tohumlama yaptırmaktadır. İşletmelerde ineklerin %82.3’ü doğuma iki ay kalana kadar sağıldığı ve işletmelerin %49.3'i 4.5≤ kg, %50.7’si 5≥ kg/inek süt elde ettikleri tespit edilmiştir. İşletmelerde güç doğum (%22.5), ayak ve tırnak problemleri (%12.9), mastitis (%23.6) ve yavru atma (%8.3) tespit edilmiştir. İşletmelerin %99.2’sinde koruyucu aşılama yapılırken, %90.9'u düzenli veteriner hizmeti almamaktadır. İşletmecilerin %96’sı sığırcılık faaliyetinden memnun olduklarını ve sebep olarak ev ihtiyacını karşılama (%14), geçime katkı (%9.8) ve tek geçim kaynağı (%73.7) bildirmektedirler. İşletmecilerin sadece %24.7’si hayvancılığa ilaveten başka işle uğraşmaktadır. İşletmelerin sorunları pazar, kredi, yem fiyatının yüksekliği, süt fiyatının düşüklüğü ve yetkililerden beklentiler ise kredi, veteriner hizmeti, damızlık hayvan, bilgi ve pazarda yardım olarak sıralanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: