Görüntüleme
38
İndirme
9
Zihinde bulunmayan bir manaya isim verilemeyeceğinden vaz‘ esnasında öncelikle mananın bulunması gerekir. Bu bağlamda Kur’ân’ın, kendisini apaçık Arapça bir kelam olarak tanımlaması, Kur’ân’da geçen bütün kelimelerin ilk muhataplar tarafından bilindiği manasını çağrıştırmaktadır. Ne var ki Kur’ân’da, ilk muhatapların kullandığı bazı kelimelerin, muhatapların bilmediği olgulara isim olarak belirlendiği görülmektedir. On üç âyette وما أدراك ما formunda gelen sorular ve peşinden gelen âyetlerde bu sorulara verilen cevaplar, isim-müsemma, lafız-mana ilişkisine dair en canlı örnekleri teşkil etmektedir. Muhatabın zihin dünyasında ve tecrübe alanında karşılığı bulunmayan bu müsemmaların dil üzerinden bilinebilmesi başlı başına bir meseledir. Bu mesele son tahlilde Kur’ân’ın beyan keyfiyeti ve Kur’ân’da hakikatini sadece Allah’ın bilebileceği âyetlerle ilişkilidir. Bu çalışmada, Kur’ân’da وما أدراك ما formunda gelen sorular ve cevapları analiz edilmekte; muhatabın, mahiyete dair sorulan bu sorular ve cevapları üzerinden ilgili müsemmaların hakikatlerini kavrama imkânları belirlenmektedir. Çalışmada, çoğu metafizik alana ait olan bu isimlerin mahiyet itibari ile kavranamayacak olgular olması, müteşabih âyetlerle ilişkilendirilmekte ve sonuçta kategorik tespitlere yer verilmektedir.
In the first place, it is necessary to find a meaning that cannot be given to a meaning that is not in mind. In this context, the Qur’an describes itself as a clear Arabic word, calls the meaning of all the words passed in the Qur’an known by the first interlocutors. But in the Qur’an, some of the words used by the first interlocutors are defined as the names of the facts that the interlocutors do not know. Thirty-three verses of the Qur’an reveal that the answer to these questions is the most vivid example of the relationship between the name and the question and the word. It is a matter of being able to know through the language of these musulmans that are not rewarded in the world of mind and experience. This issue is related to the pleasure of the declaration of the Qur’an and the truth in the Qur’an with the signs that only Allah can know. In this study, the Qur’an and what we know are analysed in the form of questions and answers; the interlocutor determines the possibilities of understanding the truths of the Muslims related to these questions and answers about the virtue. In the study, the majority of these names belonging to the metaphysical fields are uncomprehensible facts, which are associated with the signs of Madheshabih and, in the end, are included in categorical detections.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
