Özet:

Misyonerlik hareketi kuvvetli bir Hıristiyan topluluğu kurmak, Hıristiyan olmayanlara Hıristiyanlığı telkin ederek, İncil’i bilmeyenlere öğretmek, Hıristiyan dinini doğuda yaymak olarak ortaya çıkmıştır. Bunun için de misyonerler gittikleri her yerde kiliselerini kurarak halkı Hıristiyanlığa davet etmeye çalışmışlar ve bu gayretli çalışmaları neticesinde 19 ve 20. yüzyılları kendileri için altın çağ haline getirmişlerdir. Sahip olduğu geniş topraklarda, değişik etnik köken ve dini inanca sahip unsurları bir arada idare eden Osmanlı Devleti, misyonerler tarafından zengin bir faaliyet sahası olarak değerlendirilmiştir. Farklı dinden ve ırktan insanları barındırmasının yanı sıra Osmanlı Devleti’nin sahip olduğu toprakların bir kısmının Hz. İsa ve havarilerin yaşadığı topraklar olması, bu topraklarda Hıristiyan hâkimiyetini arzulayan misyoner örgütlerinin Osmanlı Devleti’nde, diğer yerlere oranla çok daha geniş bütçe ve daha fazla sayıda personelle misyonerlik faaliyeti yürütmelerine sebep olmuştur. 19. yüzyılın ortalarından itibaren Osmanlı topraklarına gelen Alman misyonerleri öncelikle kültürel etkinlik kurmaya çalışmışlardır. Bir yandan dini çalışmalarda bulunmuşlar diğer yandan başta İstanbul olmak üzere İzmir, Beyrut, Kudüs, Maraş, Elazığ, Urfa, Selanik’te eğitim kurumları, yetimhaneler ve hastaneler açmışlardır. Çalışmamızda; Alman Misyoner Theodor Fliedner‘in 1836 yılında kurmuş olduğu Kiserswerther Diyakonez Enstitüsü tarafından açılmış olan; iş, eğitim ve sağlık alanlarının tamamında faaliyet gösterecek bayanlar yetiştiren bir konsepte sahip olması itibarı ile dünyada bir ilk özelliğe sahip Talitha Kumi okulu işlenecektir. Talitha Kumi Kız Okulu ve okula bağlı olarak faaliyet gösteren Arap diyakonez okulu, öğretmen okulu, ilköğretim okulu ve kreşiyle Osmanlı Devleti’nde faaliyet gösteren en etkili kurumlar arasında yer almıştır.

Anahtar Kelimeler: