Abstract:

Yabancı dil öğretiminde etkili bir iletişim için özellikle konuşma ve dinleme becerileri için tamamlayıcı özelliğe sahip bir diğer dil becerisi de sesletim (telaffuz) becerisidir. Yabancı dil öğrenme ve öğretme sürecinde hedef dilde sesletim bilgisinde yetkinlik, hedef dilin ses ve ritimlerini uygun kullanmaya ve dolayısıyla daha etkili bir iletişim kurulmasına yardımcı olur. Son zamanlarda yapılan çalışmalar yabancı dil öğrenenlerin konuşma ve sesletim bağlamlarında birtakım kaygılar yaşadığı ve bu kaygıların da dil öğrenme sürecine etki ettiğini öne sürmüşlerdir. İlgili alanyazın incelendiğinde yabancı dil olarak İngilizce öğrenenler için bu kaygı düzeyleri üzerine bazı çalışmaların yapıldığı görülmektedir. Ancak yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde bu araştırma alanına pek odaklanılmadığı görülmüştür. Buradan hareketle, bu çalışma yabancı dil olarak Türkçe öğrenen bireylerin Türkçe telaffuz kaygısı yaşayıp yaşamadıklarını ve bunun derecesinin ne düzeyde olduğunu araştırmayı amaçlamıştır. Nicel araştırma yöntemlerinden keşfedici durum çalışması deseninde tasarlanan bu çalışmanın katılımcıları farklı nedenlerle Türkiye’ye göç etmiş ve ikinci dil olarak Türkçe öğrenen 98 kişiden oluşmaktadır. Araştırmacı tarafından çevrilen telaffuz kaygı ölçeği ile verileri toplanan bu çalışmanın bulguları katılımcıların çok büyük çoğunluğunun telaffuz kaygısı yaşadığını ancak düzeyinin yüksek olmadığı belirlenmiştir. Bu bakımdan Türkçe eğitimi veren kurumlar açısından değerlendirildiğinde Türkçe sesletim üzerine kapsayıcı eğitimlerin verilmesi öğrencilerin sesletim kaygısını azaltmada yardımcı olmasının mümkün olduğu düşünülmektedir.

Keywords: