Görüntüleme
5
İndirme
2
Yeni koronavirüs hastalığı (COVID-19), insanlık tarihinin en büyük pandemilerinden biri olarak ifade edilmektedir. COVID-19'un hızlı bir şekilde yayılması, kuruluşların yeni bir hayatta kalma mücadelesi vermelerini zorunlu kılmaktadır. Bu süreçte krizlere ve getirdikleri şoklara karşı direnç oluşturmada kurum çevikliğinin çok önemli olduğu ve hayatta kalmak için temel oluşturduğu gerçeği karşımıza çıkmaktadır. Kriz yönetimi, kritik ve zorlu bir işlev olmakla beraber bireylere ve kuruluşlara hazırlık yapmaları için pek fazla zaman tanımamaktadır. Buna göre, çevik bir organizasyon yapısına sahip olan kuruluşların krizi daha iyi yönetmesi beklenilmektedir. Organizasyonel çeviklik, kuruluşların dış değişiklikleri tahmin etmesini, değişimlere hızlı tepki vermesini, teknolojik gelişmelere adapte olmasını sağlamaktadır. Pandemi krizi, çalışma koşullarını değiştirmekle birlikte kuruluşlarda yeni teknolojilerin kullanılmasını da beraberinde getirmektedir. Bu süreçte kuruluşlar, yeni dijital çözümler aramak, yenilikçi e-iş uygulamalarını benimsemeye yönelik süreçlerini ve faaliyetlerini yeniden düzenlemek zorunda kalmaktadır. Dijitalleşmenin gerekli kıldığı dönüşümleri gerçekleştiren kuruluşların pandemi krizini yönetirken daha etkin olduğu ve diğer kurumlar ile kıyaslandığında bir adım öne geçtiği ileri sürülmektedir. Bu doğrultuda, çalışmamızda COVID-19 krizinde kurum çevikliğinin ve dijital teknolojilerin çeşitli kullanımlarına ışık tutulmaktadır. Bu çalışma, kurum çevikliği ile kriz yönetimi, dijital dönüşüm ile kriz yönetimi ve dijital dönüşüm ile kurum çevikliği arasında ilişki olup olmadığının, kurum çevikliği ve dijital dönüşümün kriz yönetimi üzerindeki etkisinin tespit edilmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın uygulama kısmında değişkenler arasındaki ilişkiyi ve etkiyi test etmek amacıyla, Şanlıurfa İli’nde faaliyet gösteren bir devlet hastanesinde görev yapan hastane çalışanlarından oluşan 200 katılımcıya anket çalışması uygulanmıştır. Anket yoluyla elde edilen veriler SPSS paket programıyla analiz edilmiştir. Sonrasında, ölçeklerin güvenirlilikleri test edilmiş, frekans analizi, korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Elde edilen araştırma bulguları ise son bölümde sunulmuştur.
The new coronavirus disease (COVID-19) is described as one of the greatest pandemies in human history. The rapid spread of COVID-19 makes it compulsory for organizations to fight for a new survival. In this process, we are facing the fact that in creating resistance to crises and shocks they bring, institutional flexibility is very important and is the basis for survival. Crisis management is a critical and challenging function, but it does not take much time to prepare individuals and organizations. Accordingly, organizations with a smooth organizational structure are expected to better manage the crisis. Organizational flexibility enables organizations to predict external changes, react quickly to changes, and adapt to technological developments. The pandemic crisis is changing working conditions while bringing the use of new technologies in organizations. During this process, organizations are forced to search for new digital solutions, reorganize their processes and activities to adopt innovative e-business applications. It is stated that the organizations that make the transformations that digitalization makes necessary are more effective in managing the pandemic crisis and are a step forward compared to other institutions. In this regard, our work is highlighted in the COVID-19 crisis on the flexibility of the organization and the various uses of digital technologies. This study was conducted to identify whether there is a relationship between corporate flexibility and crisis management, digital transformation and crisis management and digital transformation and corporate flexibility, and the impact of corporate flexibility and digital transformation on crisis management. In order to test the relationship and effect between the variables in the application part of the study, a survey study was conducted to 200 participants consisting of hospital employees who work in a state hospital operating in Sanlıurfa. The data obtained through the survey was analyzed with the SPSS package program. Then the reliability of the scales was tested, frequency analysis, correlation and regression analysis were performed. The results of the research are presented in the last section.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
