Özet:

Bu araştırma, üniversitedeki idari personelin çocuk yetiştirme tutumlarının çeşitli değişkenlere göre nasıl farklılaştığını incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma, çocuk yetiştirme tutumlarını belirlemeye yönelik tarama modelinin kullanıldığı, var olan durumu araştırmayı amaçlayan betimsel bir araştırmadır. Araştırmanın örneklemini 2020-2021 eğitim öğretim yılında Giresun Üniversitesi’nde görev yapmakta olan 203 idari personel oluşturmaktadır. Araştırmada verileri toplamak amacıyla Kişisel Bilgi Formu ve Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği (PARI) kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, üniversite personelinin çocuk yetiştirme tutumlarında cinsiyet, yaş, eğitim durumu, kadro unvanı, medeni durum, aile tipi, evde bir yakınının yaşaması ve evlenme şekli değişkenlerine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, kadınların “karı-koca geçimsizlik” tutumlarının daha yüksek olduğu; erkeklerin daha çok “aşırı koruyucu” ve “baskı-disiplin” tutumlarını benimsedikleri; genç personelin “ev kadınlığını reddetme”, karı-koca geçimsizlik” ve “baskı–disiplin” tutumlarının daha yüksek olduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca eğitim seviyesi düşük personelin “aşırı koruyucu” ve “baskı-disiplin” tutumlarının daha yüksek olduğu; medeni duruma göre ise bekar personelin “karı-koca geçimsizliği” ve “ev kadınlığını reddetme” tutumlarının evli personellere göre daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır

Anahtar Kelimeler: