Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin okul doyumu ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide umudun aracı rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2018-2019 eğitim öğretim yılında Tokat ilinde yer alan üç farklı ortaokullarda öğrenim gören 105 kız ve 106 erkek öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmanın verilerinin toplanmasında Çocuklar İçin Kapsamlı Okul Doyumu Ölçeği, Çocuklar İçin Yaşam Doyumu Ölçeği ve Çocuklar İçin Umut Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada bağımsız örneklem t-testi, tek yönlü varyans analizi, yapısal eşitlik modellemesi ve doğrulaycı faktör analizi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre ortaokul öğrencilerinin okul doyumu düzeyleri cinsiyete göre erkek öğrencilerin lehine anlamlı olarak farklılaşmıştır. Diğer açıdan öğrencilerin umut ve yaşam doyumu düzeyleri, cinsiyet değişkenine göre olarak anlamlı bir şekilde farklılaşmamıştır. Çalışmada ortaokul öğrencilerinin umut ve yaşam doyumu puanları sınıf düzeyi değişkenine göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılaşırken, okul doyumu puanları sınıf düzeyi değişkenine göre anlamlı olarak farklılaşmamıştır. Yapılan yapısal eşitlik modellemesinde ortaokul öğrencilerinin okul doyumu ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide umudun kısmi aracılık rolüne sahip olduğu belirlenmiştir. Elde edilen bu sonucun ortaokul öğrencilerin yaşam doyumlarının artırılması çalışmalarında kullanılabileceği düşünülmektedir. Ayrıca araştırmada elde edilen bulguların ileride bu alanda yapılacak olan araştırmalar için bir temel oluşturacağı ifade edilebilir.
This study aims to study the role of hope in the relationship between high school students’ school satisfaction and life satisfaction. Relational scan model was used in the research. The study group consists of 105 girls and 106 boys studying in three different secondary schools located in the province of Tokat in the 2018-2019 educational year. The study’s data was collected using the comprehensive school scale for children, the scale of life scale for children and the scale of hope for children. The study used independent sampling t-test, one-way variance analysis, structural equality modeling and verifying factor analysis. According to the research findings, high school students’ school satisfaction levels have varied significantly in favor of male students according to gender. In other words, the levels of hope and life satisfaction of students have not varied significantly according to the gender variable. In the study, the hope and life satisfaction scores of high school students vary statistically significantly according to the class level variable, while the school satisfaction scores did not vary significantly according to the class level variable. In the structural equality modeling, it is determined that high school students have a part of the role of hope in the relationship between school satisfaction and life satisfaction. It is believed that this result could be used in high school students’ life satisfaction increases. It can also be said that the findings obtained in the research will be a basis for the research that will be carried out in the field in the future.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|