Özet:

19. Yüzyıl ile birlikte emperyalist devletler Osmanlı İmparatorluğu’nu paylaşmak için büyük bir mücadele içerisine girmişlerdir. Osmanlı İmparatorluğu’nun Birinci Dünya Savaşı’na Almanya’nın yanında girmesi İngiltere, Fransa ve Rusya için önemli bir fırsat olmuştur. Bu üç devlet gizli antlaşmalarla Osmanlı topraklarını aralarında bölüşmüşler ve bu paylaşıma daha sonra İtalya’da katılmıştır. Birinci Dünya Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu’na büyük bir yıkım getirmiş ve mağlubiyetle noktalanmıştır. Bunun üzerine İtilaf Devletleri, Osmanlı topraklarını paylaşım planlarını hayata geçirmeye başlamışlardır. Paris Barış Konferansı’nda paylaşım planları yeniden gözden geçirilmiştir. Ancak konferansta Osmanlı topraklarını paylaşma konusunda bir anlaşmaya varılamamıştır. Londra ve San Remo’da yapılan konferanslar sonrasında uzlaşma sağlanmış ve Sevr Barış Antlaşması hazırlanmıştır. İngiltere Sevr Antlaşması’nın şekillenmesinde en etkili olan devlettir. Yine İngiltere’nin isteğiyle Yunanistan Sevr Antlaşması’nı Türklere zorla kabul ettirmek için harekete geçmiştir. Sevr Antlaşması, İngiltere Parlamentosu’nda zaman zaman bazı çeşitli tartışmalara yol açmıştır. Milli Mücadele’nin ortaya çıkması, barış yapılabilmesi için yeni konferanslar toplanmasına neden olmuştur. Böyle durumlarda Sevr Antlaşması İngiltere’de gündemi meşgul etmeye devam etmiştir. Büyük Taarruz öncesinde yapılan görüşmeler sonrasında Lordlar Kamarası’nda Dışişleri Bakanı Lord Curzon eleştirilen antlaşmayı savunmak zorunda kalmıştır.

Anahtar Kelimeler: