Abstract:

Türkçe eğitimi; dinleme, okuma, konuşma, yazma temel dil becerileri ve dil bilgisi öğrenme alanının geliştirilmesini hedeflemektedir. Her bir alandaki hedeflerin kazandırılmasına yönelik olarak öğrenci, konu, eğitim ortamı gibi değişkenlerin durumuna göre farklı yöntem ve teknikler kullanılır. Bu araştırmanın amacı, ilköğretim ikinci kademede görev yapan öğretmenlerin öğretmekte güçlük çektiği konuları ve bu konuların öğretiminde kullanılan yöntem ve teknikleri ortaya koymaktır. Araştırma tarama modelindedir. Araştırmada veri toplama aracı olarak nitel araştırma yöntemlerinden görüşme formu yaklaşımı kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu; Trabzon, Ordu, Samsun ve İstanbul illerinde SBS puan ortalaması başarılı, orta ve başarısız olarak nitelendirilen okullarda görev yapan maksimum çeşitlilik örneklemesine göre belirlenmiş 9 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre öğretmenlerin en sık başvurduğu yöntem metafordur. SBS puanı düşük okullarda daha fazla metafor kullanılmıştır. Metaforların yarısından fazlası altıncı sınıf düzeyinde kullanılmıştır. Bu veri, öğrencilerin soyut işlemler dönemine geçmesiyle ilişkilendirilebilir. Günlük hayattan örnekler verme, ön bilgileri harekete geçirme, dramatizasyon ve soru çözümü ise kullanılan diğer yöntem ve tekniklerdir. Araştırmanın farklı sonuçlarından biri, programda ağırlıklı olarak yapı bilgisi ve fiilimsilerle ilgili etkinlik önerilerinin olmasına karşın öğretmenlerin güçlük çektiği konularla ilgili etkinlik önerilerinin olmamasıdır. Araştırmanın önemli sonuçlarından biri, sekizinci sınıflarda soru çözümüyle konunun kavranılmaya çalışılmasıdır. Bu veri, SBS’nin Türkçe dersinin amacına ulaşmasını engelleyici etkisine gönderme yapmaktadır.

Keywords: