Mani, Türkçenin kullanıldığı hemen her coğrafyada var olanyaygın halk şiiridir. Çeşitli Türk şivelerinde ve ağızlarında farklı adlarla varlığını sürdürmektedir. Bu yaygınlığından dolayı maniler, kendine özgü icra geleneği oluşturmuş ender türlerden biridir. Balıkesir’de mani söyleme geleneği, halkın deneyimlerinden etkilenerek biçimlenmiş, belirli kurallarıyla kuşaktan kuşağa aktarılarak günümüze ulaşmıştır. Bu gelenek içinde düğün törenleri önemli bir yer tutmaktadır. Bu yazı, halkbilimi alan araştırması yöntemlerine bağlı olarak derlenmiş malzeme üzerinde yapılan incelemeye dayanmaktadır. Ayrıca Performans Teori’nin temel yaklaşımlarına göre, Balıkesir’deki düğün törenleri bağlamında kadın icracıların mani söylemesi, çeşitli öğeleriyle birlikte tartışılacaktır
mani is the folk poem that is present in almost every geography where it is used, continues its presence with different names in various turkish schives and mouths because of its prevalence, mani is one of the rare species that have created a tradition of self-employment in fishesir, the tradition of saying mani was affected by the experiences of the people and kept a significant place in this tradition that wedding ceremonies in this tradition have reached to the bird from the generation by the specific rules shaped by means of research in this article based on the research methods of public science, the research of performance theory will be discussed in various forms of women
Alan : Eğitim Bilimleri; Fen Bilimleri ve Matematik; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|