Özet:

Sosyal refah devleti anlayışında geniş hareket alanına sahip kamu yönetiminin hantal ve verimsiz olduğu yönündeki eleştirilerin sahibi, neoliberal politikalarla, yeni kamu yönetimi anlayışı ve uygulamaları olmuştur. Özel sektörün daha verimli ve daha başarılı olduğu varsayımı, özel sektöre ait olan teknik ve uygulamaların kamu yönetimi alanına uygulanabilirliliği tartışmalarını beraberinde getirmiştir. Klasik/geleneksel kamu yönetimi anlayışından Yeni Kamu Yönetimi ve Yeni Kamu Yönetişimi yaklaşımlarına doğru evrilme, Personel Yönetimi’nden İnsan Kaynakları Yönetimi’ne, Verimlilik Yönetimi’nden Performans Yönetimi’ne geçişi anlatır. Verimlilik, bir üretim ya da hizmet sektörünün ürettiği “çıktı” ile çıktıyı elde etmek için kullanılan girdi arasındaki ilişkiyi anlatır. Kamu yönetiminin verimlilik değerlendirmeleri özel kesimden farklıdır. Verimlilik artışı başarılı bir yönetime işaret eder. Yönetimin verimliliği arttırmak için mevcut koşullarında değişiklik yapması gerektirir ki bu da kamu yönetiminde değişim anlamına gelir. Verimlilik artışında ve dolayısı ile değişimin iyi yönetilmesinde mevcut sistemin içinde yer alan idarenin, kamusal etik algısına ve kendi değerlerini, normlarını doğru-yanlışlarını içeren örgütsel ahlak anlayışına uyumlu kurumsal öğeleri sağlaması kritiktir. Hizmet sektörü emek yoğundur. Yönetiminbaşat öğesi olan “insan” faktörü verimliliğin sağlanmasındaönemli kurumsal öğedir. Çalışma, verimliliğinönemli bileşeni ve sağlayıcısı olan personelin verimliliği ile örgütsel ahlak ve kamusal etik anlayışı arasındaki ilişkiyi anlamaya odaklanmaktadır. Bu ilişkiyi çözümlemek amacıyla betimsel ve tanımlayıcı yöntem kullanılmıştır. Çalışmadan, personel verimliliğini sağlamada ve dolayısı ile kamu yönetiminde değişimin başarıya ulaşmasını sağlamada, kamusal etik ve örgütsel ahlak algılarının önemli kriterler ortaya koyacağı beklenmektedir.

Anahtar Kelimeler: