Özet:

Türk edebiyatı tarihinde ahlâk ve adap konusundaki eserlerin sayı bakımından mühim bir yer tuttuğu bilinmektedir. Bu tür kitapların bir kısmını da peygamber, halife, mutasavvıf, filozof, hükümdar gibi şahsiyetlerin ahlâkî güzel sözleri teşkil eder. Hz. Muhammed’in aile fertlerinden biri, amcası oğlu, damadı ve dördüncü halifesi olan Hz. Ali’nin (698?-661) vecizeleri arasından seçilmiş ve elifba harfleri sırasınca tertip edilmiş 280 civarında Arapça özlü sözden ibaret Nesrü’l-leâlî’nin Türkçe tercüme ve şerhleri de ahlâkî eserlerimiz arasında yer alır. Hangi asır edebî şahsiyetlerinden olduğu eserinden anlaşılamayan “Lutfî” mahlaslı Yahyâ bin Abdünnebî de Nesrü’l-leâlî isimli meşhur Arapça vecize derlemesinden seçtiği yüz güzel sözü, “Nazm-ı Nesr-i Leâl” adıyla nazmen dilimize çevirmiştir. Mütercim, kitapçığına mensur bir önsözle başlamış; burada eserini nerede ve hangi maksatlarla yazdığını anlatmış; sonra yüz Arapça vecizeyi birer kıt’ayla Türkçeye tercüme etmiş; nihayet mesnevi şeklindeki bir sonuçla çalışmasını tamamlamıştır. Bu yazıda Lutfî’nin anılan eseri hakkında bilgi verildikten sonra, söz konusu kitapçığın metni, bilinen tek yazma nüshasına dayalı olarak yeni harflere ve günümüz Türkçesine çevrilerek sunulmuştur. 

Anahtar Kelimeler: