Özet:

Batı ve Doğu blokları arasında yaklaşık yarım asır süren soğuk savaşın, doksanlı yıllarda sona ermesi, Yugoslavya için de bir dönüm noktasıdır. SSCB’nin dağılmasından sonra Yugoslavya devletini oluşturan Slovenya ve Hırvatistan, tek taraflı anayasal haklarını kullanarak Temmuz 1991 yılında federasyondan ayrıldığını ilan etmişlerdir. Bu süreci, Kasım 1991’de Makedonya, Mart 1992 yılında da Bosna-Hersek’in bağımsızlık ilanı takip etmiştir. Sırbistan, Hırvatistan ve Slovenya’nın bağımsızlık ilanına savaşla karşılık vermesinin ardından, Avrupa Birliği’nin karşı koyması üzerine kısa sürede yenildikten sonra savaş gücünü Bosna-Hersek’e çevirmiştir. Sırbistan, Bosna-Hersek nüfusunun üçte birini oluşturan Sırplarla birlikte, II. Dünya Savaşı sonrasında Avrupa’nınbüyük felaketinin -soykırım olarak da görülebilir- yaşanmasına sebep olmuştur. İki milyon insanın yerlerinden sürüldüğü etnik temizliğe (ethnic cleaning, iki yüz bin kişinin öldürüldüğü soykırım ve binlerce tarihi eserin yok edildiği kültürel yıkıma uğrayan Bosna-Hersek’te yaklaşık dört yıl süren bu faciaların ardından, Aralık 1995 yılında Dayton Barış Antlaşması imzalanmıştır. Çalışmanın amacını, üzerinden yaklaşık 15 yıl geçen bu anlaşmanın temel ilkelerini belirtmek, anlaşmanın ve Bosna-Hersek’in geleceğini analiz teşkil etmektedir. Konuya, Bosna-Hersek’in tarihi durumu ortaya konularak yaklaşılmakta, bu çerçevede Dayton Barış Antlaşması’nın başarısızlığı ve Bosna-Hersek’te kalıcı bir barışı temin edemediğine temas edilerek yakın bir gelecekte de bölgenin tekrar savaşa sürüklenmesi ihtimali üzerinde durulmaktadır.

Anahtar Kelimeler: