Abstract:

Kadına karşı aile içi şiddet dünya çapında bir olgudur. Geleneksel olarak, bir insan hakları meselesi olarak kabul edilmeyen kadına karşı aile içi şiddet, insan hakları aktivistlerinin, kadın hareketlerinin ve bu alanda çalışan akademisyenlerin gayretli çabaları sonucunda BM gündemine girmiştir. KKAOKK’nin 19 numaralı Genel Tavsiyesi ile kadına karşı şiddet ilk kez toplumsal cinsiyet temelinde bir ayrımcılık biçimi olarak kabul edilmiş ve kadına karşı şiddet hususunu açıkça düzenlemeyen KKAOKS sistemine entegre edilmiştir. Uluslararası insan hakları hukukunda toplumsal cinsiyet temelinde bir ayrımcılık biçimi olarak kabul edilen kadına karşı şiddet, ister özel ister kamusal alanda gerçekleşsin devletin bununla mücadele etme yükümlülüğü vardır. Due diligence standartlar olarak adlandırılan bu yükümlülükler uyarınca devlet sadece şiddet mağdurunu koruma, faili cezalandırma yükümlülüğü altında olmayıp şiddetin köklerini ve nedenlerini de ortadan kaldırma yükümlülüğü altındadır. Kadına karşı aile içi şiddet, AİHM kararlarında uluslararası insan hakları hukuku arka planı çerçevesinde incelendiğinde, AİHM’in de bu şiddet biçimini AİHS ile bağdaşmaz bulduğu ve Taraf Devletlerin bu hususta pozitif yükümlülükleri olduğunu kabul ettiği görülmektedir. Kadına karşı aile içi şiddetle mücadelede kadının üç kuşak insan hakları da dikkate alınarak bütüncül bir yaklaşım benimsenmelidir.

Keywords: