Özet:

Yağ dokusu günümüzde enerji metabolizmasının önemli bir parçası olarak kabul edilmektedir. Salgıladığı adipokinler beslenme, iştah, enerji dengesi, insülin ve glukoz metabolizması, lipid metabolizması, kan basıncının düzenlenmesi, vasküler remodeling, koagülasyon, inflamasyon gibi vücudun birçok fizyolojik işleminde rol oynamaktadırlar. Leptin, çevresel etmenler ve genler beraberce vücut yağ miktarını düzenlemektedirler. Leptin molekülünün şu ana kadar iştah, vücut ağırlığı, enerji dengesi ve bir takım nöroendokrin fonksiyonlarla ilişkili olduğu saptanmıştır. Yağ dokusundan salgılanan adiponektini kodlayan gen 3. kromozom üzerinde olup bulunduğu loküs tip 2 diyabet ve vücut yağlanmasından sorumlu tutulan loküse yakındır. Obez bireylerde omentin 1’in hem yağ dokusundaki gen ekspresyonu ve hem de plazma seviyeleri azalmaktadır. Bel çevresi, vücut kitle indeksi ve leptin seviyleri gibi obezite ile ilişkili markerlar ile omentin seviyesi ters orantılıdır. Adiponektinin anti-aterojenik ve insülin duyarlığını artırıcı etkileri mevcuttur. Bu nedenle yağ dokusu kökenli bu adipokinleri hedef alan ilaç tedavileri insülin duyarlılığını artırabilir ayrıca ateroskleroza karşı koruyucu etki gösterebilir.

Anahtar Kelimeler: