Bu çalışma, Amerika Birleşik Devletleri (ABD) siyasetinin en güçlü kanadını oluşturan yeni muhafazakârların (neo-conservative) kültürel, tarihsel ve dış politika eğilimlerini analiz etmeyi hedeflemektedir. Genel olarak ABD’nin dış politikası, siyasi partiler arasındaki farklılıklar gözetilmeden bir bütün olarak değerlendirilmektedir. Devletlerin bütünlüklü ve tutarlı bir aktör oldukları varsayımına dayanan realist uluslararası gelenek, söz konusu analiz şeklinin belirleyici hale gelmesine neden olmuştur. Ancak 1990’lı yıllarda özellikle kimlik ve toplumsal farklılıkları öne çıkaran uluslararası paradigma, 2000’li yıllardan itibaren ABD’de Demokratlar ve Cumhuriyetçiler arasında dış politika eğilimlerinde siyasal farklılıkların belirginleşmesine neden olmuştur. Bu çerçevede ABD’nin bölgesel ve küresel düzeyde izlediği dış politikanın ideolojik arka planına nüfuz etmiş bulunan yeni sağ siyasete yakından bakmak gerekmektedir.
This study aims to analyze the cultural, historical and foreign policy trends of the new conservatives, which form the strongest wing of the U.S. policy. In general, the U.S. foreign policy is regarded as an unobserved whole of the differences between political parties. The realistic international tradition, based on the assumption that the states are an integrated and consistent actor, has led to the determining form of this analysis. But in the 1990s, the international paradigm, which
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|