Bu araştırma, Türkiye’de 2009-2020 tarihleri arasında öğretmenlerle hayat boyu öğrenme alanında yapılmış lisansüstü tezleri problem, konu, sonuç ve önerilerinin incelemesi amacıyla yapılmıştır. Hayat boyu öğrenme konusu ile ilgili yapılmış yayınlara ulaşabilmek için ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Türkiye’de YÖK tez tarama veri tabanında 2009-2020 yılları arasında öğretmenlerle hayat boyu öğrenme alanında yapılmış 23 adet lisansüstü tez oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak bu tezler kullanılmıştır. Araştırma doküman incelemesi yönteminin kullanıldığı nitel bir çalışmadır. Veriler içerik analizi yöntemi kapsamında benzerlik ve farklılıklarına göre kategorik olarak gruplandırılarak analiz edilmiştir. Sonuç olarak tezlerin önemli bir kısmının öğretmenlerin hayat boyu öğrenme eğilimi-yeterlikleri algılarını ve farklı değişkenler arasındaki ilişkileri ortaya koymaya yönelik konulardan oluştuğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca lisansüstü tezlerde ağırlıklı olarak öğretmenlerin hayat boyu öğrenme eğilimlerinin ne düzeyde olduğunu ve hayat boyu öğrenme yeterlikleri-eğilimleri cinsiyete, kıdeme, yaşa, branşlarına, görev yaptıkları okullara ve eğitim durumlarına göre farklılık gösterip göstermediği, problemlerine cevaplar aradıkları ve tezlerin önemli bir kısmı öğretmenlerin hayat boyu öğrenme eğilimlerinin yüksek olduğunu ortaya koymuştur. Tezlerin önemli bir kısmında lisansüstü eğitime sahip öğretmenlerin hayat boyu öğrenme yeterlilik algılarının daha yüksek çıktığından öğretmenlerin lisansüstü eğitim için teşvik edilmesi ve hayat boyu öğrenme konusunda yetersiz olan öğretmenlere hizmet içi eğitim seminerlerinin verilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, araştırma sonuçları ile doğrudan ilişkili olmayan birçok genel önerinin yapıldığı da ortaya çıkmıştır. Bu sonuçlara dayalı olarak bazı önerilerde bulunulmuştur.