Özet:

Bu çalışmanın amacı, Gürcistan’daki etnik çatışmayla ilgili birbiriyle bağlantılı iki soruyu cevaplamaktır. 1990’ ların başlarında, Gürcistan’daki iki etnik grup (Abhazya ve Güney Osetya) Gürcistan ortak çatısı altında yaşamak yerine, “neden” ve “nasıl” ayrılıkçı siyaset izlemiş ve bunun sonunda Merkezi yönetimle kanlı etnik çatışmalar sonucunda bağımsızlıklarını tek taraflı ilan etmişlerdir? Bu çalışmanın ana savı Sovyetlerin milletler sorununu çözmek için geliştirdikleri “Sovyet milliyet politikası” Gürcistan’daki etnik grup olma bilinci ve etnik çatışmaya zemin hazırlayan temel ve başlıca araçlardan biri olduğunu ispatlamaktır. Bu minvalde, Abhazların ve Güney Osetlerin giriştikleri siyasi statü mücadelesi, Lenin yönetimiyle başlayıp Gorbachev yönetimine kadar değişiklik geçirip evrilen Sovyet millet politikası azınlık gruplarına kendi etnik kimliklerini, dillerini ve kültürlerini geliştirecek, daha da önemlisi kendi kendini yönetme ve ulus olma bilinci kazandırabilecek ayrıcalıklar tanımıştır. Ancak, istemsiz bir şekilde Sovyet millet politikası Sovyetler sonrası dönemde etnik gruplar arasındaki etnik çatışmaların ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır. Sovyet millet politikası ve Sovyet federal yapısı sayesinde birçok etnik ve bölgesel temelli özerk yönetim yapıları oluşturulmuş, Sovyetler zamanı boyunca bu özerk yapılar kendilerine ait siyasi kurumlarını, ulusal aydın sınıflarını ve bürokratik elitlerini oluşturup gelişirmiş, daha sonra bu sınıflar milliyetçi hareketleri şekillendirmiş ve bunun doğal sonucu olarak da kendi kendini yönetme isteği ve tam bağımsızlık arzusu gelişmiş. Bunların sonucu olarak Sovyet sonrası dönemde Gürcistan’daki etnik çatışmalar kaçınılmaz olmuştur.

Anahtar Kelimeler: