Görüntüleme
9
İndirme
7
Türkiye’nin kalkınma planlarında ve çeşitli uluslararası kuruluşlar tarafından küçük çocukların erken çocukluk döneminde kayıtlı bakım hizmeti almasının gerekliliği kadın istihdamının arttırılması, ebeveynlerin iş-yaşam dengesinin sağlanması ve çocukların daha nitelikli erken çocukluk eğitimi alması gibi amaçlarla vurgulanmaktadır. Bu araştırmanın amacı Türkiye’deki çocuk bakım alternatiflerinin ebeveynler tarafından tercihini etkileyen faktörlerin belirlenmesi, özellikle kurumsal bakım ve evde çocuk bakım hizmetleri yoluyla bakılan çocukların oranlarının zaman içinde nasıl bir değişim gösterdiğinin incelenmesidir. Bu amaçla, çalışmada Türkiye’de yaşayan kadınları temsil eden bir örnekleme sahip olan Türkiye Nüfus ve Sağlık araştırmasının 2003-2018 yılları arasında yapılmış 4 dalgasının fert düzeyindeki verileri kullanılmıştır. Çocuk bakım tercihlerini açıklamak için çok kategorili lojit regresyon modeli kullanılmıştır. Araştırma sonuçları çalışan annelerin çocuk bakımını kabaca (~%60) 3 kadının sağladığını göstermektedir. Bunlar anne, anneanne ve babaannedir. Mevcut çalışmanın sonuçları kreşler ve anaokullarında sağlanan kurumsal bakımın, çalışan kadınların çoğunluğu tarafından tercih edilmediği veya edilemediğini göstermektedir. 2018 yılı itibariyle 0-5 yaş arası çocuğa sahip olan çalışan kadınların sadece %12’sinin kurumsal bakımı tercih ettikleri görülmektedir. Bununla birlikte zaman içinde kurumsal bakımın tercih edilme oranlarında artış olduğu da dikkat çekmektedir. Kurumsal bakım tercih olasılığını artıran faktörler çocuğun yaşı, ailenin ekonomik durumu ve annenin eğitim düzeyidir. Annenin ücretsiz aile işçisi olarak çalışması ve hanedeki toplam birey sayısı kurumsal bakım tercihini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu faktörler regresyon modelinde hesaba katıldığında bölgelerin katsayıları büyük ölçüde istatistiksel olarak anlamsız hale gelmiştir. Bu sonuç kurumsal bakım tercihlerinin bölgeler arasındaki kültürel farklılıklar ile açıklanamayacağını bakım tercihini belirleyen unsurların annenin ekonomik kaynakları ve eğitimi ile ilişkilendirilebileceğini düşündürmektedir
Early childhood education is emphasized for the purposes of increasing women's employment, ensuring work-life balance for parents, and children’s development by receiving quality education in Turkey's development plans and by various international organizations. In this study, we aim to examine the child care alternatives used in Turkey, especially to study the characteristics of the families who use institutional care and nanny. For this purpose, individual-level data obtained from the 4 waves of the Demographic and Health Survey between 2003-2018, which has a representative sample of women living in Turkey, were used. Roughly 60% of childcare is provided by three women: mother, maternal grandmother, paternal grandmother.The results show that the institutional care provided in nurseries and kindergartens is not used by the majority of working women. As of 2018, institutional care is used only for 12% of of working women with 0-5 aged children. However, it should be noted that there has been an increase in the use of institutional care over time. Factors that increase the probability of institutional care preference are the age of the child, the wealth index of the family and the education level of the mother, and the mother’s work status as an unpaid family worker and the total number of individuals in the household affects the institutional care negatively. When these factors are taken into account, the coefficients of the regions have become statistically insignificant to a large extent. This can be interpreted as institutional care preferences cannot be attributed to cultural differences between regions, rather reflect economic and educational background of women.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sağlık Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
