Yeni doğan çocuk ile anne arasındaki bakım süreci ve etkileşimler aracılığıyla şekillen duygusal bağı ifade eden bağlanma, erken gelişim dönemindeki çocukların sosyal ve duygusal gelişimleri için önemli bir edinimdir. Erken çocukluk döneminin bağlanma için kritik evre olmasından dolayı, bu dönemde güvensiz bir bağlanma ilişkisinin deneyimlenmesi, bağlanmanın kesintiye uğraması veya güvenli bağlanma oluşturulamaması gibi problemler içsel çalışan modeller olarak adlandırılan zihinsel mekanizmalar aracılığıyla sonraki gelişim dönemlerinde de olumsuz etkilerini sürdürmektedir. Farklı sebeplerle annelerinden ayrılıp koruma altına alınan çocuklar hem önceki aile yaşantılarından güvensiz bağlanma deneyimleri taşımakta, hem de kurum ortamında birçok bakım elemanı ile yeni bağlanma ilişkileri kurmaya çalışmaktadır. Araştırmanın amacı koruma altına alınan çocuklarda bağlanma davranış örüntülerini ve kurumlarda bakım elemanlarıyla kurdukları bağlanma ilişkilerini değerlendirmektir. Bu doğrultuda İstanbul Aile, Çalışma ve Sosyal Politikalar Bakanlığı İl Müdürlüğüne bağlı hizmet veren çocuk evleri sitelerinde görev yapmakta olan 150 bakım elemanıyla araştırmacılar tarafından hazırlanan “Bağlanma Bakım Ortamı Görüşme Formu” ve “Bağlanma Fonksiyonları Anketi” kullanılarak birebir görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırmada bakım elemanları genel olarak bağlanma fonksiyonlarını sağladıklarını ifade etmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre bakım elemanı başına düşen çocuk sayısı, çocuk başına düşen bakım elemanı sayısı, mesleki eğitim ve mesleki tecrübe bakım elemanlarının bazı bağlanma fonksiyonlarını sağlamalarını anlamlı düzeyde etkilemektedir. Ayrıca uzun süre kurumda kalma, kötü muamele geçmişi olumsuz faktörler olarak değerlendirilmiştir. Bakım elemanlarının değerlendirmelerine göre erken gelişim döneminde olma, kardeşle aynı kurumda kalma ve ev tipi yeni bakım hizmeti çocukların bakım elemanlarıyla duygusal bağ kurmasını kolaylaştırmaktadır. Son olarak ülkemizde çocuk evleri sitelerinde bakım altında olan çocuklarda kaygılı bağlanma, rastgele yakınlık ve dağınık bağlanma davranışları, bağ kuramama ve kaçınan bağlanma örüntülerinden daha sık görülmektedir. Çalışmanın sonunda korunma ihtiyacı olan çocuklarda güvenli bağlanma oluşumunun desteklenmesi için öneriler sunulmuştur.
Representing the emotional bond formed through the care process and interactions between the newborn child and the mother is an important acquisition for the social and emotional development of the children in the early development period. Because early childhood is a critical stage of connectivity, problems such as the experience of an uncertain connectivity during this period, the interruption of connectivity or the failure to create a safe connectivity continue to have negative effects in subsequent developmental periods through mental mechanisms called internal working models. Children who are separated from their mothers and protected for different reasons are both experiencing uncertain connectivity from their previous family experiences, and are trying to establish new connectivity relationships with many caregivers in the institutional environment. The purpose of the study is to evaluate the patterns of connectivity behavior in protected children and the connectivity relationships they establish with the caregivers in the institutions. In this direction, the Istanbul Ministry of Family, Work and Social Policy has been conducted individual conversations using the "Connection Care Environment Conversation Form" and "Connection Functions Survey" prepared by researchers with 150 care members who are working on the sites of children's houses related to the Provincial Directorate. In the study, the maintenance elements indicated that they generally provide connectivity functions. According to the research, the number of children per caregiver, the number of caregiver per child, the professional education and professional experience have a significant impact on the caregiver’s performance of some connective functions. Also, long-term staying in the institution, the history of bad treatment has been considered negative factors. According to the assessments of the caregivers, being in the early development period, staying in the same institution with the brother and home-type new caregivers facilitate children to establish emotional connections with the caregivers. Finally, in our country, children who are under care in the children’s home sites are more frequently seen than examples of anxious connection, random proximity and distorted connection behavior, unable to establish a connection and avoided connection. At the end of the study, recommendations were presented to support the formation of safe connections in children who need protection.
Alan : Hukuk; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|