Bu çalışmanın amacı liderlik stilleri ile yönetici öz-yeterliği arasındaki ilişkiyi incelemek ve yönetici öz-yeterliğinin liderlik stillerinin öncüllerinden biri olup olmadığını belirlemektir. Araştırmanın örneklemini 176 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Okul yöneticilerinin 162’si erkek, 14’ü ise kadındır, kıdemleri 1-43 yıl (X ̅=16.1) arasında, yöneticilik kıdemleri ise 1-37 yıl (X ̅=9,6) arasında değişmektedir. Çalışmada, okul yöneticilerinin liderlik stillerini belirlemek amacıyla Bass ve Avolio (2004) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Cemaloğlu (2007) tarafından yapılan Çok boyutlu Liderlik Anketi ve Yönetici öz-yeterliğini belirlemek içinse Tschannen-Moran ve Gareis (2004) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Negiş-Işık ve Derinbay (2015) tarafından yapılan Yönetici Öz-yeterliği Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Yönetici öz-yeterliği ile dönüşümsel liderliğin bütün alt boyutları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu görülmüştür. Araştırma hipotezlerinde beklenenin aksine yönetici öz-yeterliği ile etkilişimsel liderliğin koşullu ödül ve istisnalarla yönetim (aktif) alt boyutları arasında da pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Etkileşimsel liderliğin diğer boyutları ise yönetici öz-yeterliği ile negatif yönde anlamlı ilişkiye sahiptir. Çalışma sonucunda ayrıca yönetici öz-yeterliğinin dönüşümsel liderliğin anlamlı bir yordayıcısı olduğu görülmüştür.
Bu çalışmanın amacı liderlik stilleri ile yönetici öz-yeterliği arasındaki ilişkiyi incelemek ve yönetici öz-yeterliğinin liderlik stillerinin öncüllerinden biri olup olmadığını belirlemektir. Araştırmanın örneklemini 176 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Okul yöneticilerinin 162’si erkek, 14’ü ise kadındır, kıdemleri 1-43 yıl (X ̅=16.1) arasında, yöneticilik kıdemleri ise 1-37 yıl (X ̅=9,6) arasında değişmektedir. Çalışmada, okul yöneticilerinin liderlik stillerini belirlemek amacıyla Bass ve Avolio (2004) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Cemaloğlu (2007) tarafından yapılan Çok boyutlu Liderlik Anketi ve Yönetici öz-yeterliğini belirlemek içinse Tschannen-Moran ve Gareis (2004) tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Negiş-Işık ve Derinbay (2015) tarafından yapılan Yönetici Öz-yeterliği Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Yönetici öz-yeterliği ile dönüşümsel liderliğin bütün alt boyutları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu görülmüştür. Araştırma hipotezlerinde beklenenin aksine yönetici öz-yeterliği ile etkilişimsel liderliğin koşullu ödül ve istisnalarla yönetim (aktif) alt boyutları arasında da pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Etkileşimsel liderliğin diğer boyutları ise yönetici öz-yeterliği ile negatif yönde anlamlı ilişkiye sahiptir. Çalışma sonucunda ayrıca yönetici öz-yeterliğinin dönüşümsel liderliğin anlamlı bir yordayıcısı olduğu görülmüştür.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|