Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
35
İndirme
2
Teâtî veya muâtât, akdin taraflarının sözlü irade beyanında bulunmaksızın mal ve bedeli karşılıklı rızaya delalet eden fiil yoluyla mübadele etmeleridir. İslâm hukukçuları teâtî yoluyla akit kurmanın câiz olup olmadığı, bu akdin kapsamı, bu yolla akdin kuruluşu sırasında taraflardan birisinin mal veya bedeli kabzetmesi halinde akdin kurulmuş olup olmayacağı hususlarında ihtilaf etmişlerdir. İhtilaflarının esasını, fiilin irade beyanı yerine geçip geçmeyeceği hususu ile yaşadıkları bölgenin örfü oluşturmaktadır. Fiilin zaruret ve ihtiyaç dışında sözlü irade beyanı yerine geçmesini kabul etmeyenler, teâtî yoluyla akit kurulmasına hiçbir şekilde cevaz vermemişlerdir. Akitlerin sözlü irade beyanıyla kurulmasını esas kabul etmekle birlikte, örf meydana gelmesi halinde fiilin de sözlü irade beyanı yerini tutacağını söyleyenler, zamanlarındaki örfü dikkate alarak teâtînin değeri düşük mallar hakkında geçerli olduğunu ileri sürmüşlerdir. Akitlerin kuruluşunda esas olanın tarafların rızası olduğunu söyleyerek akit hürriyetinin sınırlarını geniş tutanlar ise, hukukun aradığı şartlara aykırı olmamak şartıyla değeri ne olursa olsun teâtînin her türlü mal hakkında geçerli olduğunu belirtmişlerdir. Bu çalışmada üçüncü görüşe uygun olarak teâtînin tarafların karşılıklı rızası bulunduğu sürece her türlü malda söz konusu olabileceği sonucuna ulaşılmıştır.
Taati or muatat (hand to hand sale) is the contract for exchanging price and product by way of action which indicates the will of both sides without any verbal agreement. Muslim jurists have disagreed on whether contracts through taati are permissible, the scope of such contracts, and whether there is a contract in cases where one of the sides holds on to the money or the product. The basis of disagreement is whether actions can replace the expressive will and the custom of the region they jurists in. Those who do not accept that action can replace verbal expression, with the exception of necessity and need, do not permit contracts by way of teati under any circumstances. Those who believe that contracts are essentially formed by verbal expression however, action can replace verbal expression, consider the custom of their time in allowing taati with regard to cheap products. Those who believe that the basis of contracts is the will of both sides, thus putting no limit on freedom of contracting, express that no matter how valuable the products, still a contract by taati is possible. In this study, it is concluded that teati is possible in all kinds of property as long as there is mutual will.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
