Özet:

Bu çalışma, İngilizce’yi yabancı dil olarak öğrenen Türk öğrencilerin, kendi İngilizce telaffuzlarına olan tutumlarını incelemeyi hedefler. Çalışma, Türkiye, İstanbul’daki bir devlet üniversitesinde 60 İngilizce hazırlık öğrencisi ile yapılmıştır. Araştırma ölçeği olarak, Tokumoto ve Shibata (201) ait 12 maddelik bir anket kullanılmıştır. Bu maddeler, Bohner ve Wanke (2002) ve Garett et al. (2003) tarafından tanımlanan öğrenci tutumlarının bilişsel, duygusal ve davranışsal bileşkelerini ölçmektedir. Sonuçlar, Türk İngilizce hazırlık öğrencilerinin, her ne kadar anadili İngilizce olan ve olmayan insanlar tarafindan anlaşılabildiklerini düşünseler de, İngilizce aksanlarının anadil aksanı gibi olmadığı konusunda hemfikir olduklarını göstermiştir. Katılımcılar İngilizce aksanlarıyla kendilerini güvende hissetmediklerini, bu aksana sahip olmayı sürdürmk istemediklerini, çünkü İngilizce’ lerinin, anadili İngilizce olan bir birey gibi sesletimlenmesini arzu ettiklerini belirtmişlerdir. Cinsiyete ilişkin olarak, her ne kadar her iki gurup da (dişi ve erkek katılımcılar) İngilizcesi anadil olan konuşmacılarla karşılıklı yaptıkları kültürlerarası iletişimleri hakkında olumsuz inanç belirttilerse de; dişi katılımcılar, aksanlarının uluslararası iş dünyasında erkek öğrencilerin aksanlarında daha fazla kabul gördüğünü ileri sürmüşlerdir

Anahtar Kelimeler: