Özet:

İletişimin temel aracı olan dil, yaşamın her alanında, her meslek ve her disiplin açısından yaşamsal bir öneme sahiptir. Dil öğretimi içinde ana dili ve yabancı dil öğretimi, ilköğretim süreciyle başlayan örgün eğitimde genel akademik başarıyı etkilemenin yanı sıra yaşam boyu düşünme becerilerinin de geliştirildiği etkin bir süreçtir. Bu bağlamda eğitim sürecinde yaparak, yaşayarak öğrenme ve etkin öğrenme temelli uygulamalara ihtiyaç vardır. Üst düzey düşünme becerilerini geliştiren ve öğrenme-öğretme süreçlerini etkinleştirmeyi amaçlayan eğitim teknolojisi ürünlerinden biri de dijital öyküdür. Farklı düzeylerde öğrenen kitlesine yönelik ve farklı disiplinlerde kullanımı olan bu teknolojinin tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de farklı yönleri ile incelendiği çalışmalar gün geçtikçe artmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de Türkçenin ana dili öğretiminde ve yabancı dil öğretiminde dijital öykü kullanımına yönelik yapılan araştırmaların ana dili ve yabancı dil öğretimi bağlamında belirlenen ölçütler çerçevesinde karşılaştırmalı olarak incelenmesidir. Bu amaçla Google Akademik ve TR Dizin indeksleri kapsamında Türkiye’de 2016-2019 yılları arasında yapılmış, dil öğretiminde dijital öykü kullanımına yönelik 373 çalışmaya ulaşılmış, yapılan eleme sonucu 17 çalışma incelemeye alınmıştır. Doküman incelemesi yoluyla elde edilen veriler belirlenen ölçütler doğrultusunda, nitel araştırma yaklaşımlarından betimsel içerik analizi tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. İnceleme sonucunda yapılan çalışmaların büyük oranda (13 makale) ana dili öğretimi alanında gerçekleştirildiği, çoğunluğunun 2017 ve 2019 yıllarında yapıldığı, büyük oranda nitel araştırma ve deneysel araştırma yönteminin kullanıldığı, bunu durum ve tarama yöntemlerinin izlediği, veri toplama aracı olarak da görüşme yönteminin sıklıkla tercih edildiği ve araştırma kapsamında dijital öyküleme yönteminin çoğunlukla yazma alanında uygulandığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: