Özet:

Günümüz İslam dünyasındaki tefsir çalışmaları “Beyânî Tefsir” diye isimlendirilen yeni bir tefsir yönelişine tanık olmuştur. Beyânî tefsir, genel tefsirden bir cüz olup sanatsal açıdan takdim-te’hir, hazif-zikir, teşabüh-ihtilaf ve bir lafzı diğerine tercih etme gibi Kur’ân’ın ifade üslubuyla ilgili inceliklerinin yanı sıra belâgat, fesahat, ses ve ifade güzelliği yönünden beyânî icazını ortaya koyan bir tefsir çeşididir. Beyânî tefsiri, kuralları belirlenmiş genel bir metot olarak ortaya koyan Emin el-Hûlî ve Bintu’ş-Şâti’den sonra beyânî tefsir metodunun çağımızdaki en önemli temsilcisi Fâdıl Sâlih es-Sâmerrâî’dir. Sâmerrâî, beyan kavramının, beyânî araştırmalarda kullanılan yaygın anlamına bağlı kalmamış ve beyânî, en geniş anlamlarıyla ele almıştır. Makalede Sâmerrâî’nin bu tefsir anlayışı tahlil ve değerlendirmeye alınmıştır

Anahtar Kelimeler: