Özet:

Müzik eğitimi içerisinde önemli bir yere sahip olan ses eğitimine yönelik uygulamalar, bütün müzik tarzlarında titizlikle yürütülmesi gereken uygulamalardır. Bu önemi barındırmasının en büyük sebebi ham maddesinin insan sesi olmasından kaynaklanmasıdır. İnsan sesinin de bir enstrüman olduğu savından hareketle sesin eğitimi konusunda diğer enstrümanlara göre daha hassas içerikler söz konusu olmaktadır. Çünkü insanın icat ettiği enstrümanlarla insan sesi arasında standardizasyon bakımından büyük farklılıklar bulunmaktadır. Örneğin bir piyanonun veya gitarın fiziki kapasitesine bağlı değişkenler duyulan sese çok az etki ederken insan sesinde bu durum insandan insana farklılık göstermekte ve çok fazla çeşitlenmektedir. Öte yandan ses eğitimi konusunda özellikle klasik batı müziğinde belirli standartlar yakalanmış olsa da Türk Müziği gibi mikrotonal unsurları içerisinde barındıran müzik türlerinde belirli standartlara ulaşmak zorlaşmaktadır. Türk müziğine yönelik ses eğitimi konusunda geçmişten günümüze kadar kullanılan meşk usulü, tümdengelim mantığıyla etkili bir yöntem olarak sürdürülmektedir. Fakat literatürde evrensel bir çerçeveye oturtulamamaktadır. Bu çalışmada Türk müziği ses eğitimi konusunda oluşturulabilecek evrensel bir literatüre katkı sağlamak amacıyla Türk müziği repertuarı anlamında en güvenilir ve kapsamlı içeriklere sahip olan TRT Türk müziği repertuarından faydalanılmıştır. Tampere sistemde de karşılığının bulunması sebebiyle TRT Türk halk müziği repertuarında yer alan Hicâz makamındaki 524 eser ses eğitimi pratikleri bakımından yapısal olarak analiz edilerek, Hicâz makamındaki eserler üzerinden Türk müziği ses eğitimi konusuna odaklanılmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler: