Atıf Sayısı
6
Görüntüleme
67
İndirme
20
Bu çalışmanın amacı, fiziksel engelli sporcular ile fiziksel engelli sedanter bireylerin yaşam doyum düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından belirlenmesidir. Araştırmaya Ankara İlinden 30 yaş ve üstü ampute futbol, tekerlekli sandalye basketbolu, bilek güreşi, okçuluk, yüzme, tekerlekli sandalye tenisi, badminton, atletizm, Masa Tenisi, Halter branşlarında 78 fiziksel engelli sporcu ile 105 sedanter fiziksel engelli birey katılmıştır. Yaşam doyum düzeylerini ölçmek amacıyla Diener ve arkadaşları tarafından 1985 yılında geliştirilen, Köker tarafından Türkçeye uyarlama çalışması yapılan beş maddeden oluşan yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Yaşam doyumunu ölçmeye yönelik sorular için, “(1) verilen ifadeye asla katılmıyorum” ve “(7) verilen ifadeye tamamen katılıyorum” derecelendirme aralığında değişen, yedili Likert tipi ölçek kullanılmıştır. İki grup arasındaki farkı belirlemek için bağımsız örneklemler t testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular incelendiğinde spor yapan fiziksel engelliler ile sedanter fiziksel engelli bireylerin yaşam doyum düzeyleri arasında anlamlı farklıklar olduğu saptanmıştır (p<0.05). Spor yapanların yapmayanlara nazaran yaşam doyumunun daha yüksek olduğu görülmektedir. Yaşam doyumu bakımından evli ve bekârlar arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır (p>0.05). Yapılan Mann-Whitney U testi sonuçlarına göre, yaşam doyum değişkeni bakımından erkeklerle kadınlar arasında anlamlı farklılık çıkmıştır (p<0.05). Bayanların erkeklere nazaran yaşam doyumunun yüksek olduğu bulunmuştur. Varyans analizi sonuçlarına göre yaşam doyum değişkeni bakımından gelir düzeyleri arasında çok çok anlamlı düzeyde farklılık bulunmuştur (p<0.001). Gelir düzeyi arttıkça yaşam doyumunun arttığı görülmüştür. Sonuç olarak, fiziksel engelli bireylerin sportif faaliyetlere katılımları onların yaşam doyum düzeylerini artırdığı görülmüştür.
The aim of this study is to determine the levels of life satisfaction of physical disabled athletes and physical disabled sedanter individuals in terms of various variables. In the study, 30 years old and older ampute football, wheelchair basketball, armband race, shooting, swimming, wheelchair tennis, badminton, athletics, table tennis, Halter branches participated in 78 physical disabled athletes with 105 sedanter physical disabled individuals. The life-satisfaction scale, which was developed in 1985 by Diener and his friends in order to measure the levels of life-satisfaction, was used by Köker for the adaptation work of five substances. For questions aimed at measuring life satisfaction, the Seven Likert type scale was used, which varied between "(1) I never agree with the given expression" and "(7) I fully agree with the given expression". To determine the difference between the two groups, independent samples were used to test t. When the findings were studied, it was found that there were significant differences between physical disabilities and sedant physical disabilities in the living satisfaction levels (p<0.05). For those who don’t do sports, the life of Nazaran is more satisfied. There was no significant difference in life satisfaction between married and single (p>0.05). According to the results of the Mann-Whitney U test, there was a significant difference between men and women in terms of life satisfaction variables (p<0.05). Women have a high quality of life for men. According to the results of the variance analysis, there was a very significant difference between income levels in terms of life-satisfaction variables (p<0.001). As the level of income increases, the satisfaction of life increases. As a result, the participation of physical disabled individuals in sports activities has been shown to increase their lifetime satisfaction levels.
Alan : Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
