Özet:

Türklerin Arap dili ve edebiyatına yönelik ilgileri İslâm dinine girişleriyle başlar. Arapçanın hem Kur'ân-ı Kerim’in hem de temel İslâmî kaynakların dili olması sebebiyle onu öğrenmeye ciddi bir gayret göstermişlerdir. Bu bağlamda büyük bir ilgi gören Arap dilinin öğrenim ve öğretimi günümüze ulaşana kadar birçok aşamadan geçmiştir. Tarih boyunca ilk ve orta düzeyde eğitim veren kurumlar başta olmak üzere üniversite ve vakıflar Arap dilinin yaygınlaşmasında ön önemli rolü üstlenmişlerdir. Günümüzde de Arapça dil eğitimi ciddi bir ivme kazanmış ve öğrenme gerekçeleri daha da çeşitlenmiştir. Buna paralel olarak da dil eğitiminin yapıldığı söz konusu kurumların hem sayısı hem de öğrencileri önemli ölçüde artmıştır. Ancak Arapça eğitim programlarının Türkiye'de şaşırtıcı bir şekilde yayılmasına rağmen bu programlardan mezun olanların tam anlamıyla dil becerilerini edinemedikleri görülmektedir. Hem eğitmenlerin hem de öğrencilerin mustarip olduğu bu durum analiz edildiğinde bunun eğitim aşamasında yapılan çeşitli hatalardan, müfredatta bulunan boşluklardan ve dil eğitiminin uygulanma aşamasında birtakım pratiklerin uygulanmamasından kaynaklandığı ortaya çıkmaktadır. Binaenaleyh Türkiye'de Arapça öğretiminin tarihçesi ve en önemli sorunları adlı bu çalışma Türkiye'de Arapça eğitiminin ve gelişiminin tarihsel aşamalarının yanı sıra programların uygulanması ve uygulanmasında karşılaşılan en önemli problemlere ışık tutmayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: