Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
72
İndirme
29
Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin stresle başa çıkma tarzlarının örgütsel bağlılık üzerindeki yordayıcılık düzeyini belirlemektir. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı araştırmada; Ankara ilindeki 5 ilçeden toplam 311 öğretmene “Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği” ve “Örgütsel Bağlılık Ölçeği” uygulanarak elde edilen veriler kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiler parametrik testlerden t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), korelasyon ve çoklu regresyon analizi ile hesaplanmıştır. T-testi sonuçlarına göre öğretmenlerin stresle başa çıkma tarzlarından iyimser yaklaşım, çaresiz yaklaşım, boyun eğici yaklaşım ve sosyal desteğe başvurma düzeyleri ile örgütsel bağlılık düzeyleri cinsiyet bakımından anlamlı bir farklılık göstermezken; kendine güvenli yaklaşım cinsiyet bakımından anlamlı bir farklılık göstermektedir. Tek yönlü varyans analizi (ANOVA) sonuçlarına göre ise kendine güvenli yaklaşım, iyimser yaklaşım, çaresiz yaklaşım, boyun eğici yaklaşım ve sosyal desteğe başvurma, yaş ve kıdem bakımından anlamlı fark göstermemektedir. Buna karşın, öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri, yaş ve kıdem bakımından anlamlı bir farklılık göstermektedir. Korelasyon analizi sonuçlarına göre; kendine güvenli yaklaşım, iyimser yaklaşım ve sosyal desteğe başvurmayla örgütsel bağlılık arasında olumlu; çaresiz yaklaşım ve boyun eğici yaklaşımla örgütsel bağlılık arasında olumsuz yönde anlamlı düzeyde ilişkiler bulunmuştur. Çoklu regresyon analizi sonuçlarına göre ise, kendine güvenli yaklaşım, çaresiz yaklaşım, boyun eğici yaklaşım ve sosyal desteğe başvurma örgütsel bağlılığın anlamlı birer yordayıcısıyken, iyimser yaklaşım örgütsel bağlılık üzerinde önemli bir etkiye sahip değildir. Araştırmanın sonunda, öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeylerinin yükseltilmesine yönelik öneriler sunulmuştur.
The aim of this research is to determine the level of the educational commitment of teachers’ ways of coping with stress. The study used the relational scan model; the data obtained by applying "Stress Management Scale" and "Organization Engagement Scale" to a total of 311 teachers from 5 districts in Ankara was used. Relationships between variables are calculated by t-test, one-way variance analysis (ANOVA), correlation and multiple regression analysis from parametric tests. According to the results of the T-test, the optimistic approach of teachers to cope with stress, the desperate approach, the different approach and the level of social support and the level of organizational commitment do not make a significant difference in terms of gender, while the self-sufficient approach shows a significant difference in terms of gender. According to the results of the one-way variance analysis (ANOVA), there is no meaningful difference in terms of self-sufficient approach, optimistic approach, desperate approach, necklace approach and social support, age and age. Nevertheless, the level of organizational commitment of teachers shows a significant difference in terms of age and age. According to the correlation analysis, there has been a positive level of negative relationship between self-sufficient approach, optimistic approach and social support and organizational commitment; desperate approach and discontinuous approach and organizational commitment. According to the results of multiple regression analysis, self-sufficient approach, disappointed approach, disappointed approach and social support are a meaningful contributor to organizational commitment, while optimistic approach does not have a significant impact on organizational commitment. At the end of the study, recommendations were presented for the elevation of teachers’ organizational commitment levels.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
