Görüntüleme
12
İndirme
2
Bu çalışmada çağdaş İngiliz oyun yazarı Duncan Macmillan’ın Every Brilliant Thing (2013) adlı oyunu keder ve yas teorileri ışığında analiz edilmektedir. Çalışmadaki ana odak, Sigmund Freud, William Worden, Dennis Klass ve Robert A. Neimeyer gibi psikiyatristlerin fikirleri ışığında keder ve yas döneminde anlamın yeniden yapılandırılmasıdır. Bu çalışma bir yandan, annesi intihar eden baş karakterin anlam kaybını, varoluşsal sorgulamasını ve intihar depresyonunu, diğer yandan, yas döneminde anlam ve benliğin interaktif stand-up komedi aracılığıyla yeniden yapılandırılmasını incelemektedir. İfade sanatları yoluyla trajik bir kayıptan sonra keder ve yas döneminde yeniden anlam yapılandırılması ve bunun başarılı sonuçlarıyla ilgili klinik çalışmalardaki son gelişmelere odaklanan bu çalışmada, dışavurumcu bir sanat olan tiyatronun çağdaş sosyal ve bireysel sorunların çözümünde bir laboratuvar veya klinik olarak kullanılıp kullanılamayacağı tartışılmaktadır. Bu açıdan bakıldığında Macmillan’ın oyununun, çağdaş tiyatronun yeni eğilimler hakkında yararlı bilgiler sunduğu görülmektedir. Bu çalışmanın amacı çağdaş tiyatronun ortak eğilimi olan sosyal sorumlulukla ilişkili olarak modern yaşamla ilgili hastalıkların iyileşme sürecinde tiyatronun rolünü tartışmaktır.
This paper analyses Every Brilliant Thing (2013) by the contemporary British playwright Duncan Macmillan with regard to grief and bereavement theories. The main focus here is the meaning reconstruction during grief and bereavement period in the light of the ideas of psychiatrists such as Sigmund Freud, William Worden, Dennis Klass and Robert A. Neimeyer. The study examines, on the one hand, the loss of meaning, existential questioning and suicidal depression of the chief character in the play whose mother commits suicide on the other, reconstruction of meaning and self in bereavement period through interactive stand-up comedy. Focusing on the latest developments in clinical studies about meaning reconstruction and their successful outcomes in grief and bereavement period after a tragic loss through expressive arts, the paper discusses whether theatre, an expressive art, can be used as a laboratory or a clinic in solving contemporary social and individual problems. In this sense, Macmillan’s play provides us with fruitful information about new trends of the contemporary theatre. The purpose of the paper is to discuss the role of theatre in the healing process of diseases that are related to modern life respecting social responsibility that is a common tendency of contemporary theatre.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
