Görüntüleme
7
İndirme
5
İstanbul’un Türkler tarafından fethi, Hristiyan dünya açısından doğuya karşı dikkatlerin odaklanmasına sebebiyet vermiştir. Zira İstanbul uzun süre Osmanlı Devleti ile Batı arasında bir tampon bölge, adeta fren vazifesi görmüştür. İstanbul’un fethi sadece boğazların egemenliğini Türklere bırakmamış, doğu sorununda yeni bir sayfa açmıştır. Nitekim, Batılı güçlerin Osmanlı Devleti’nin topraklarına el koyma amacıyla aralarında yürüttüğü diplomasi mücadelesinin bir başka ayağını İstanbul oluşturmuştur. Batı açısından adeta bir kızıl elma olan İstanbul yüzlerce yıl gizli paylaşım antlaşmalarının hedefinde olmuştu. Fakat Batılı devletlerin aralarındaki rekabet, İstanbul özelinde Türkiye’nin paylaşım masasına gelmesini sürekli ertelemiştir. Batı bir taraftan İstanbul’un Türklerin elinde olmasını hazmedemezken, diğer taraftan Türkiye’de yaşayan gayrimüslimlerin Türk egemenliğinde kalmasını asla kabullenememiştir. 20.yüzyıla kadar İstanbul’a sahip olma isteği Fransa, Yunanistan, Rusya ve hatta Bulgaristan tarafından sıklıkla açığa vurulmuştur. Özellikle İstanbul’un geleceği Mondros Mütarekesi’nin imzalanmasıyla Batı başkentlerindeki siyasiler nezdinde en önemli tartışma konularından biri olmuştur. Sürekli düşman devletlerin hırslarının hedefinde olan İstanbul’u ele geçirme hususunda İngilizler Fransızlarla ters düşmüştür. İngilizlerce silah ve mühimmatça desteklenen Yunanistan, kendini Roma imparatorluğunun mirasçısı olarak gördüğünden İstanbul üzerinde hak iddia etmiştir. Fakat Yunanistan’ın hırslarına gem vuran devletlerden biri İtalya olmuştu. Millî Mücadele’de İtalya Türkiye ile yakınlaşırken İtalyan Hükümetini tüm olanaklarıyla destekleyen tek devlet Vatikan’dı. Millî Mücadele yıllarında İstanbul hakkında öne sürülen görüşlerden biri de, kentin uluslararası bir statüye sokulmak istenmesiydi. Bu çalışmada Millî Mücadele’de Batı kamuoyundaki İstanbul’un geleceği tartışmalarına değinilecektir.
The Conquest of İstanbul by the Turks caused the Christian world to focus attention on the east. Because İstanbul has served as a buffer zone, almost a break between the Ottoman Empire and the West for a long time. The conquest of İstanbul didn’t only leave dominance of the strait to the Turks, but also opened a new page in the eastern problem. As a matter of fact, another leg of the diplomatic struggle between the western powers in order to seize the lands of the Ottoman Empire was İstanbul. İstanbul, which is almost a red apple for the west, has been the target of secret sharing agreements for hundreds of years. Until the 20th century, the desire to possess it was revealed by France, Greece, Russia and even Bulgaria. Greece, which was supported by the British with weapons and ammunition in seizing İstanbul, which was always the target of the ambitions of rival states,claimed rights over İstanbul as it saw itself as the heir of the Roman Empire. But one of the states that curbed Greece’s ambitions was the Vatican that supported the İtalian government with all its means, while İtaly was getting closer to Türkiye during the national struggle. What led the Vatican to this path was the Orthodox patriarchate, which received great support from the Greek government. One of the views put forward about İstanbul was that the city should be given an international status. In this paper, the discussions on the future of İstanbul during the national struggle period will be analyzed.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
