Görüntüleme
4
Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin çevrimiçi öğrenme özyeterlikleri ile akademik özyeterlikleri arasındaki ilişkiyi yapısal eşitlik modellemesi kullanarak incelemek ve çevrimiçi öğrenme özyeterliği için istatistiksel olarak anlamlı bir model oluşturabilmektir. Araştırmada, nicel araştırma yöntemlerinden kesitsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi 2022-2023 eğitim öğretim yılında, eğitim fakültesinin çeşitli programlarında ve farklı sınıf düzeylerinde öğrenim gören 322 üniversite öğrencisi oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; demografik bilgi formu, akademik özyeterlik ölçeği, çevrimiçi öğrenme ortamlarında öğrenci bağlılık ölçeği, çevrimiçi öğrenme sistemleri kabul ölçeği ve çevrimiçi öğrenmeye yönelik öz-yeterlik ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre akademik özyeterlik, çevrimiçi öğrenme ortamlarında öğrenci bağlılığı ve çevrimiçi öğrenme sistemleri kabulü üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkiye sahipken çevrimiçi öğrenme ortamlarında öğrenci bağlılığı ve çevrimiçi öğrenme sistemleri kabulü ise çevrimiçi öğrenme özyeterliği üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkiye sahiptir. Ayrıca akademik özyeterlik, çevrimiçi öğrenme ortamlarında öğrenci bağlılığı için çevrimiçi öğrenme ortamlarında öğrenci bağlılığı ise çevrimiçi öğrenme özyeterliği için daha güçlü bir yordayıcıdır.
The aim of this paper is to examine the relationship between university students' online learning self-efficacy and academic self-efficacy using structural equation modeling and to create a statistically significant model for online learning self-efficacy. In the study, the cross-sectional survey model, one of the quantitative research methods, was used. The sample of the study consists of 322 university students studying in various programs and at different grade levels in the faculty of education in the 2022-2023 academic year. Demographic information form, academic self-efficacy scale, student’s engagement scale in online learning environments, online learning systems acceptance scale and online learning self-efficacy scale were used as data collection tools. The results obtained from the study indicated that academic self-efficacy had a positive and significant effect on student’s engagement in online learning environments and online learning systems acceptance, while student’s engagement in online learning environments and online learning systems acceptance had a positive and significant effect on online learning self-efficacy. In addition, academic self-efficacy was a stronger predictor for student’s engagement in online learning environments, and student’s engagement in online learning environments was a stronger predictor for online learning self-efficacy.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
