Özet:

Bu makale Rönesans'ın hem kişisel hem de toplumsal planda benzeri görülmemiş ve karmaşık arka planında More'un Ütopyasını ele almaktadır. Makale edebi metni en azından yazarı kadar çağı tarafından da üretilen, muhtelif belirsizliklerle dolu bir çağı içine çeken, bir araç olarak ele almaktadır. Hümanist bir sosyal eleştirinin içerisinde konumlanan Ütopya aynı zamanda mutlakçı ve radikal olarak ilerlemeci, formatı itibariyle seçkinci ideal bir durum varsayar. More için bir kendini geçersizleştirme ve ifade etme aracı olarak Ütopya, pratik hümanizm ve olgunlaşmamış burjuva ideolojisinin sıkıntılı karışımından kaynaklanan belirsizlik ve karmaşa üzerinde gelişmektedir. Ampirik nesnelliğin ve imparatorluk inşa etmenin çelişkili yapısı eğlenceli entelektüel alıştırmalar ve ciddi amaç More'un 'ütopik mutlu ülkesini' edebi artalan ile edebiyat ötesi itibarlar arasında ilişkiler kuran ideolojik mücadelenin mahalli yapar. Makale; metnin yapısal biçimine, terkibinin kökenine, ikincil anlamların geniş kullanımına, hegemonik seküler yönelimine, cumhuriyet vurgusuna, para ekonomisinin kaldırılmasına ve radikal duygu karmaşalarına rağmen kendini geçersizleştirme ile kendini zorla kabul ettirmenin sürekliliğine odaklanmaktadır. More'un Ütopyası İngiliz edebi aygıtının sosyal sistemlerin eleştirisinde kullanımının ergenlikten yetişkinliğe geçişini simgeler.

Anahtar Kelimeler: