Atıf Sayısı
3
Görüntüleme
310
İndirme
274
Batı romanında 20. yüzyılın başlarında yeni roman anlayışı ve yeni anlatım teknikleriyle geleneksel/ gerçekçi romandan farklı romanlar yazıldığı görülmüştür. Özellikle James Joyce, Franz Kafka ve Virginia Woolf gibi yazarlar yeni roman ve anlatım teknikleriyle yazdıkları romanlarla roman sanatında yeni bir dönem başlatmışlardır. Yeni roman anlayışı ve yeni anlatım teknikleriyle yazılan bu romanlar modern romandan sapma veya “modernist roman” olarak adlandırılmıştır. Batı romanında 20. yüzyılın başlarında görülen modernist roman örneklerinin benzerleri Türk romanında gecikmeli olarak yüz yılın ikinci ve üçüncü çeyreğinde görülmeye başlamıştır. Türk edebiyatında roman eğilimleri Batıda olduğu gibi sıralı olmamıştır. Bu nedenle bazı romanlarda hem modern ve hem de modernist roman tarzı bir arada görülmektedir. Oğuz Atay’ın 1972’de yayınlanan Tutunamayanlar adlı romanı bazı edebiyat çevrelerince ilk modernist roman olarak kabul edilirken bazılarınca Attila İlhan’ın 1953’te yayınlanan Sokaktaki Adam’ı ilk modernist roman kabul edilmektedir. Türk romanında Oğuz Atay’a ve Attila İlhan’a gelinceye kadar Batı romanında görülen yeni roman ve anlatım teknikleriyle yazan Abdülhak Şinasi Hisar, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Peyami Safa gibi sanatçılar vardır. Abdülhak Şinasi Hisar Fahim Bey ve Biz (1941), Çamlıca’daki Eniştemiz (1944) ve Nizamettin Beyin Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952); Ahmet Hamdi Tanpınar, Huzur (1949) ve Saatleri Ayarlama Enstitüsü (1961) ve Peyami Safa, Matmazel Noraliya’nın Koltuğu (1949), Yalnızız (1951) ve Biz İnsanlar (1959) adlı romanlarında modernist romanın birçok unsuruna yer vermiştir. Modern romandan modernist romana geçiş kavşağında yer alan bu romancıların adı geçen romanlarında modernist romanın birçok unsuru bir arada veya iç içe görülmektedir. Bu sanatçılar gerek roman hakkındaki görüşleri ve gerekse yeni roman anlayışıyla yazdıkları romanlarla Türk roman tarihinde modernist romanın öncüleri ve müjdecileri olmuşlardır. Bu makalede Peyami Safa’nın adı geçen romanları modernist roman bağlamında değerlendirilmektedir.
In the western novel, in the early 20th century, new novel concepts and new narrative techniques were written differently from traditional/realistic novel. Specifically writers like James Joyce, Franz Kafka and Virginia Woolf have started a new period in the novel arts with their novel and narrative techniques. These novels, written with the new novel understanding and new narrative techniques, are called deviation from the modern novel or "modernist novel". Similar examples of modernist novels seen in the early 20th century in the Western novel began to be seen in the second and third quarters of a hundred years in the Turkish novel. The Roman tendencies in Turkish literature have not been as regular as in the West. Therefore, in some novels, both modern and modernist style of novel is seen together. His son Atay's novel "The Untolds" published in 1972 is considered to be the first modernist novel in some literary circles, while some of Attila Ilhan's "Adam on the Street" published in 1953 is considered to be the first modernist novel. There are artists such as Abdülhak Shinasi Hisar, Ahmet Hamdi Tanpınar and Peyami Safa, who write with the new novel and narrative techniques seen in the Western novel until it comes to Son Atay and Attila Ilhan. Abdülhak Shinasi Hisar Fahim Mr. and We (1941), Eniştemiz in Çamlıca (1944) and Nizamettin's Brain Alafrangality and Sheikhity (1952); Ahmet Hamdi Tanpınar, Peace (1949) and The Hour Adjustment Institute (1961) and Peyami Safa, Matmazel Noraliya's Seat (1949), Only We (1951) and We Humans (1959) have included many elements of modernist novel in their novels. From the modern novel to the modernist novel, many elements of the modernist novel are seen together or inside in the novel names of these novelists. These artists have been the pioneers and evangelists of the modernist novel in the Turkish novel history with their views on the novel and, if necessary, their novel with the new novel understanding. In this article, the novels named Peyami Safa are evaluated in the context of modernist novels.
It is observed in the Western fiction that different novels were authored with a new fictional understanding and new narrative techniques at the beginning of the 20th century. Particularly such authors as James Joyce, Franz Kafka, and Virginia Woolf ushered in a new era with their novels written with new fictional and narrative techniques. These novels with these new characteristics was once labeled as deviations from modern fiction or as “modernist novels”. The likes of modernist novels rendered at the turn of the 20th century were belatedly observed in the Turkish novel in the second and third quarter. In the Turkish literature, fictional trends did not occur in the same order as did in the west. Thus, some novels exhibit the stylistic and narrative techniques of both modern and modernist fiction. Tutunamayanlar of Oğuz Atay, which was published in 1972, is considered the first modernist Turkish novel by men of literature, yet some credit this to Attila İlhan’s Sokaktaki Adam, published in 1953. Until Oğuz Atay and Attila İlhan, the Turkish novel also introduced such authors as Abdülhak Şinasi Hisar, Peyami Safa, and Ahmet Hamdi Tanpınar, who wrote with the new fictional and narrative techniques observed in the Western novel. Some devices of the modernist fiction are employed in Abdülhak Şinasi Hisar’s Fahim Bey ve Biz (1941), Çamlıca’daki Eniştemiz (1944) and Nizamettin Beyin Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952), Peyami Safa’s Matmazel Noraliya’nın Koltuğu (1949), Yalnızız (1951) and Biz İnsanlar (1959), and Ahmet Hamdi Tanpınar’s Huzur (1949) and Saatleri Ayarlama Enstitüsü (1961). The novels of these novelists transitioning from modern novel to modernist novel simultaneously incorporate a great many features of modernist novels. These authors are the pioneers and harbingers of modernist novels in the history of Turkish fiction thanks to their novel-related views and novels observing the norms of this new type of fiction. This paper analyzes the aforesaid novels of Peyami Safa in view of modernist fiction.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
