Görüntüleme
53
İndirme
14
Okullarda giderek artan bir biçimde yaşanan ilişkisel saldırganlık, failin bir başkasına psikolojik ve duygusal zarar vermek için gizli taktikler kullandığı bir zorbalık şeklidir ve ciddi bir sorundur. Literatür ilişkisel saldırganlığın öğrencilerin psikolojisini ve duygularını olumsuz etkilediğini ortaya koymaktadır. İlişkisel saldırganlığın hem mağdurlar hem de failler için olumsuz sonuçları yaygın olabilir. Bu sonuçlardan bazıları, öğrencilerin okula devam etme ve ruh hali, kaygı, depresyon, sosyal beceriler ve yeni arkadaşlıklar geliştirememe, akranlarına karşı şüphe veya düşmanlık, duygusal stres, düşük benlik saygısı, uyum sağlama güçlüğü ve zayıf ilişkileri içerir. ve öğretmen / öğrenci çatışması olarak sayılabilir Amaç: Bu çalışmanın amacı, okullarda giderek artan ve ciddi bir problem olarak karşımıza çıkan ilişkisel saldırganlığı önlemeye yönelik bir model önermektir. Yöntem: Bu çalışmada okullarda ilişkisel saldırganlık konusu, ergenlerle sınırlı tutulmuş ve konuya ilişkin önleyici yöntemlere odaklanan literatürün incelenmesine ağırlık verilmişttir. Bulgular: Literatür incelemsi, ilişkisel saldırganlık mağdurlarının genellikle akranları tarafından reddedilmiş olmaktan utanç duyduklarını göstermiştir. Bazen bu duygu, arkadaşlık sadakati ve karmaşası nedeniyle bazı çocukların yardım isteme konusunda isteksiz kalmasına yol açmaktadır. Özellikle ilişkisel saldırganlık mağduru erkek öğrencilerin mağduriyetlerini toplumsal cinsiyet beklentileri nedeniyle tartışmaktan kaçındıkları görülmektedir. Diğer yandan yetişkinler, çocuğun ilişkisel saldırganlığa yönelik şikâyetlerini ‘tipik çocuk davranışı’ olarak değerlendirerek ciddiye almadıklarında ya da görmezden geldiklerinde, mağdur çocuklar karşı karşıya kaldıkları saldırgan davranışları bildirmek konusunda isteksiz davranabilmektedirler. Döngünün devam etmesine yol açan bu durum, çocuklar ve ergenlerin kendilerine zarar verici davranışlarda bulunmalarına, hatta intihar düşünceleri yaşamalarına kadar gidebilen ciddi sonuçlara yol açabilmektedir. Sonuç: Bütün bu olumsuz sonuçlar,kullarda ilişkisel saldırganlıkla mücadeleye yönelik sistematik bir model geliştirmenin gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bu çalışma, ilişkisel saldırganlığın yol açtığı tehlikelere ve önlenmesine yönelik alınması gereken müdahale yöntemlerine odaklanan bir model önermektedir. Modelde yer alan önleyici tedbirler ve müdahale yöntemleri; okullarda yer alan psikolojik danışma ve rehberlik birimlerinin güçlendirilmesi ve konuyu ele alan bir rehberlik müfredatının oluşturularak, okulun, öğretmenlerin, öğrencilerin, ebeveynlerin ve medyanın iş birliği içinde olacakları mücadeleye yönelik çalışmaların planlanması hususlarını içermektedir.
Relational aggression is a form of harassment, which is increasingly experienced in schools, and is a serious problem in which the criminal uses secret tactics to cause psychological and emotional harm to someone else. Literature shows that sexual aggression affects students’ psychology and emotions. The negative consequences of relational aggression can be common for both victims and offenders. Some of these results include the student's continuation to school and the mood, anxiety, depression, the incapacity to develop social skills and new friendship, doubts or hostility to their peers, emotional stress, low self-esteem, difficulties in adaptation and weak relationships. The aim of this study is to propose a model to prevent increasing and serious problem in schools, relational aggression that is facing us. Method: In this study, the subject of relative aggression in schools was limited to adolescents and emphasized the study of literature focused on preventive methods related to the subject. Results: Literature review has shown that victims of relative aggression are often ashamed of being rejected by their peers. Sometimes this feeling causes some children to be unwilling to ask for help due to their loyalty and complexity in friendship. Especially the victims of sexual aggression appear to be avoided from discussing the victims of male students due to their social gender expectations. On the other hand, when adults do not take the child’s complaints of relative aggression seriously or neglect them, the victim may be unwilling to report the aggressive behavior they encounter. This situation, which leads to the continuation of the cycle, can lead to serious consequences that children and adolescents can get in harmful behaviors to themselves, and even experience suicide thoughts. The conclusion: All these negative consequences reveal the need to develop a systematic model for the fight against relative aggression in the cities. This study suggests a model that focuses on the dangers and methods of intervention to prevent relational aggression. The preventive measures and intervention methods included the strengthening of the psychological counseling and guidance units in schools and the creation of a guidance program that addresses the subject, the planning of the work aimed at fighting that school, teachers, students, parents and the media will cooperate.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
