Özet:

İletişimin gerçekleşmesine aracılık eden kitle iletişim araçları içerisinde hiç şüphesiz basının önemi büyüktür. Basının kitleler üzerindeki etkisine atfedilen öneme binaen Anayasa’nın 28 ilâ 30. maddeleri arasında basın özgürlüğü ve süreli-süresiz yayın hakkına münhasır ayrıntılı düzenlemelere yer verilmiştir. Anayasal düzenlemelerde bu denli önem atfedilen basın özgürlüğünün kötüye kullanılması idari yaptırım yoluyla cezalandırıldığı gibi, haksızlık içeriği daha ağır olan bu nitelikteki bazı fiiller basın yoluyla işlenen suçlarla yaptırıma bağlanmıştır. Eser sahibi, sorumlu müdür, yayımcı, basımcı gibi pek çok kişinin kollektif çalışması sonucunda meydan getirilen basılmış eser yoluyla işlenen suçlarda ceza kanunlarının sorumluluğa ilişkin genel hükümlerinin yeterli olmayacağı ve suça iştirake ilişkin genel hükümler basın suçu açısından da uygulandığında, faillerin cezasız kalabileceği, kitleler üzerinde bu denli etkili olan basının suç işlenmesinde araç olarak kullanılmasının cezasız kalmasının toplumsal açıdan, diğer suçların doğurduğu etkiye nazaran daha ağır sonuçlar doğurabileceği gerekçeleriyle, ülkelerin mevzuatında basılmış eserler yoluyla işlenen suçlar açısından ceza sorumluluğunun genel ilkelerinden ayrık özel sorumluluk sistemlerine yer verilebilmektedir. Bu kapsamda, 5187 sayılı Basın Kanunu’nun “Cezai sorumluluk” başlıklı 11. maddesinde de basılmış eser yoluyla işlenen suçlar açısından Türk Ceza Kanunu’nun ceza sorumluluğuna ilişkin genel hükümlerinden farklı, özel bir sorumluluk sistemine yer verilmiştir. Çalışmada, Basın Kanunu’nda düzenlenen bu özel sorumluluk sistemi, ceza hukukunun genel ilkeleri açısından değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler: