Özet:

XIX. yüzyılın ikinci yarısında dönemini kapatmış gibi görünen Klasik Türk Edebiyatı, o zamandan günümüze kadar birçok şair ve yazarın eserlerinde söz varlığı, mazmunlar ve şekil özellikleri gibi çeşitli yönlerden varlığını sürdürmektedir. Bu durum günümüzde “gelenekten yararlanmak” olarak adlandırılmaktadır. Gelenekten yararlanan günümüz şair ve yazarlardan biri de Hilmi Yavuz’dur. Hilmi Yavuz’un Klasik Türk şiiriyle tanışıklığı babası Yahya Hikmet Yavuz vasıtasıyla çocukluk yıllarına dayanmaktadır. Hilmi Yavuz küçükken, babasını yüksek sesle geleneksel şiiri okurken görmüş ve o yıllarda Klasik şiiri sevmeye başlamıştır. Özellikle Hilmi Yavuz’un “yaz şiirleri”nde Klasik Türk Edebiyatının izleri en belirgin şekilde görülmektedir. Ancak onun diğer eserleri de geleneksel şiirin izlerini taşımaktadır. Yavuz’un şiirlerinde geleneksel şiir ses, söyleyiş, imaj ve semboller olarak kendini göstermektedir. Bunun yanı sıra şiirlerinde dinî-tasavvufî unsurlara da rastlanmaktadır. Bu çalışmada Hilmi Yavuz’un şiirlerinde Klasik Türk Edebiyatının izleri belirlenmeye çalışılmakta; tespit edilen unsurlar üzerinde bir inceleme ve değerlendirme yapılmaktadır.

Anahtar Kelimeler: