Özet:

Bu çalışmanın amacı, proje tabanlı öğrenme ile ilgili 2000-2019 yılları arasında Türkiye’de yürütülmüş lisansüstü tezlerin farklı açılardan eğilimlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda tezler yazıldığı üniversiteler ve yıllar, araştırma yöntemleri, örneklem sayıları ve düzeyleri, örneklem seçim yöntemleri ve boyutları, veri toplama araçları ve incelenen bağımlı/bağımsız değişkenler gibi farklı boyutlardan incelemeye tabi tutulmuştur. Çalışma kapsamında yer alan toplam 174 adet tez incelenmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular, tezlerin önemli bir kısmının Gazi, Marmara ve Hacettepe üniversitelerinde yürütülmüş olduğunu göstermiştir. Tezlerde kullanılan araştırma yaklaşımlarının önemli bir kısmının nicel araştırma yaklaşımları olduğu görülürken, nitel ve karma araştırma yaklaşımlarının kullanım sıklığının son yıllarda arttığı görülmüştür. Nicel yaklaşımların kullanım yoğunluğuna bağlı olarak tezlerde yarı deneysel desen araştırma yöntemlerinin oldukça fazla tercih edildiği belirlenmiştir. Veri toplama araçları bakımından tezlerde farklı türden ölçeklerin yaygın olarak tercih edildiği, bunları da başarı testleri, görüşmeler ve anketlerin izlediği görülmüştür. Örneklem düzeylerinde ortaokul, lisans, ilkokul öğrencilerinin ve öğretmenlerin en fazla kullanılan gruplar olduğu belirlenmiştir. Örneklem seçim yöntemlerini belirtmeyen çalışma sayısının oldukça fazla olduğu görülürken, örneklem sayıları açısından 31-100 ve 11-30 kişilik grupların tezlerde daha fazla kullanıldığı belirlenmiştir. Son olarak tezlerde bağımlı değişken olarak akademik başarı, farklı durumlara ve kavramlara karşı tutumlar ve öğretmen/veli görüşleri gibi farklı değişkenlerin incelendiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: