Bu araştırmanın temel amacı, tek eşli ve çok eşli ailelerde yaşayan ergenlerde öz-yeterlik, öznel iyi oluş ve çocukluk çağı ruhsal travmalarını ve çocukluk çağı ruhsal travmaları, öz-yeterlik ve öznel iyi oluşlarının bazı demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Bu betimsel araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın grubunu, %50,2’si (n=326) kadın ve %49,8’i (n=323) erkek olmak üzere toplam 649 birey oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Kişisel Bilgi Formu (KBF), Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği (ÇÇTÖ), Ergen Öznel İyi Oluş Ölçeği ve Çocuklar için Öz-Yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, ilişkisiz örneklemler için t-Testi ve ilişkisiz örneklemler için ANOVA temel istatistiklerden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda çalışma grubunda 18 katılımcı (%2,8) travmasını inkar etmektedir. Çocukluk çağı ruhsal travmaları, cinsiyet değişkenine göre farklılaşmazken, sosyoekonomik duruma ve aile yapısına göre farklılaşmaktadır. Katılımcıların öz-yeterliklerinin cinsiyet, sosyoekonomik durum ve aile yapısına göre farklılaşmadığı fakat travmayı inkar etme durumlarına göre anlamlı bir biçimde farklılaştığı görülmektedir. Katılımcıların öznel iyi oluşlarının cinsiyet sosyoekonomik durum ve aile yapısına göre farklılaşmadığı, travmayı inkar etme durumlarına göre anlamlı bir biçimde farklılaştığı görülmektedir.
Bu araştırmanın temel amacı, tek eşli ve çok eşli ailelerde yaşayan ergenlerde öz-yeterlik, öznel iyi oluş ve çocukluk çağı ruhsal travmalarını ve çocukluk çağı ruhsal travmaları, öz-yeterlik ve öznel iyi oluşlarının bazı demografik değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Bu betimsel araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın grubunu, %50,2’si (n=326) kadın ve %49,8’i (n=323) erkek olmak üzere toplam 649 birey oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; Kişisel Bilgi Formu (KBF), Çocukluk Çağı Ruhsal Travma Ölçeği (ÇÇTÖ), Ergen Öznel İyi Oluş Ölçeği ve Çocuklar için Öz-Yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, ilişkisiz örneklemler için t-Testi ve ilişkisiz örneklemler için ANOVA temel istatistiklerden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda çalışma grubunda 18 katılımcı (%2,8) travmasını inkar etmektedir. Çocukluk çağı ruhsal travmaları, cinsiyet değişkenine göre farklılaşmazken, sosyoekonomik duruma ve aile yapısına göre farklılaşmaktadır. Katılımcıların öz-yeterliklerinin cinsiyet, sosyoekonomik durum ve aile yapısına göre farklılaşmadığı fakat travmayı inkar etme durumlarına göre anlamlı bir biçimde farklılaştığı görülmektedir. Katılımcıların öznel iyi oluşlarının cinsiyet sosyoekonomik durum ve aile yapısına göre farklılaşmadığı, travmayı inkar etme durumlarına göre anlamlı bir biçimde farklılaştığı görülmektedir.
The main objective of this study is to study whether self-sufficiency, subjective well-being and childhood mental trauma and childhood mental trauma, self-sufficiency and subjective well-being differ according to some demographic variables. In this visual research, a relative scanning model was used. The group consisted of a total of 649 individuals, including 50.2 percent (n=326) women and 49.8 percent (n=323) men. The study used the Personal Information Form (KBF), the Childhood Mental Trauma Scale, the Adolescent Subjective Wellbeing Scale and the Self-Capacity Scale for Children. In the analysis of data, visual statistics, t-Test for non-related samples and ANOVA basic statistics for non-related samples have been used. The study found that 18 participants in the study group denied the trauma (2,8 percent). Childhood mental trauma does not vary according to gender variables, but varies according to socioeconomic situation and family structure. It appears that the self-sufficiency of the participants is not different according to gender, socio-economic status and family structure, but significantly different according to the circumstances in which they deny the trauma. It appears that the subjective well-being of the participants is not different according to the gender socio-economic situation and family structure, significantly different according to the circumstances in which they deny the trauma.
The main purpose of this study is to examine self-efficacy, subjective well-being and childhood mental traumas in adolescentsliving in monogamous and polygamous families and to investi gate whether childhood mental traumas, self-efficacy and subjective well-being differed according to some demographic variables. Relational screening model was used in the research in this descriptive study. The study group of the research consists of 649 individuals, % 50,2 (n=326) women and % 49,8 (n=323) men. As a data collection tool in the research; Personal Information Form (PIF), Childhood Mental Trauma Scale (CTS), Adolescent Subjective Well-Being Scale and Children's Self-Efficacy Scale were used. In the analysis of the data, descriptive statistics, t-Test, ANOVA basic statistics were used. As a result of the research, 18 participants (% 2,8) in the study group denied their trauma. Childhood mentaltraumas by gender. While it does not differentiate, it differs according to socioeconomic status and family structure. Participants' self-efficacydid not differ according to gender, socioeconomic status and family structure, but according to their denial of traumaappear to differ significantly. Subjective well-being of the participants did not differ according to gender, socioeconomic status and family structure, according to their denial of trauma differed significantly.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|